Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Ανοικτή επιστολή Μητροπολίτου Πατρών προς Βενιζέλο « Εξοχώτατε, ο κόσμος είναι άνεργος και πεινάει…»

Λαός και Εκκλησία !
Μέρες Γερμανικής Κατοχής, Κράτος ανύπαρκτο, και Χριστιανικά συσίτια επιβίωσης . Όποιοι τά έζησαν ξέρουνε για τι ακριβώς μιλάμε…
Μέσα στις ώρες τις μαύρες πού περνάμε, καλόν και πρέπον θα ήταν να θυμηθούμε άλλες παρόμοιες μέρες και εποχές με ωσαύτως μαύρες κρίσεις και. ποιοί σ΄ αυτές τις ώρες βοήθησαν τον δοκιμαζόμενο λαό…

Αφορμή για το σημερινό μας θέμα υπήρξαν δύο κείμενα πού είδαμε, εκ των οποίων το ένα είναι μία ανοικτή επιστολή του Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομου «προς τον Εξοχώτατον κ. Βενιζέλο…» όπως διαβάζουμε, και τό δεύτερο είναι μία συνέντευξη του αγωνιστή Μανώλη Γλέζου για τον ρόλο της Εκκλησίας στις μέρες της Κατοχής και την Εθνική Αντίσταση…


Επειδή λοιπόν πιστεύουμε ότι, για μια ακόμη φορά διανύουμε «μέρες Κατοχής» θα αρχίσουμε πρώτα από την επιστολή του τοπικού Μητροπολίτη και μετά θα περάσουμε στον Μανώλη Γλέζο.

Αλλά πρίν, θα προσθέσουμε καί κάτι ακόμη…


« Αλήθεια, η Εκκλησία στάθηκε πάντοτε δίπλα στον λαό, ή αυτά είναι λόγια τών παπάδων; » διερωτώνται μερικοί σήμερα…


Και το λένε αυτό παίρνοντας αφορμή από τα αρνητικά συνήθως δημοσιεύματα των ΜΜΕ πού ως γνωστόν δεν υπηρετούν πάντοτε και την αλήθεια, αλλά τις περισσότερες φορές κρύβουν Κυβερνητικές και πολιτικές σκοπιμότητες !


Αν τώρα, μετά τα τόσα πού σαν λαός έχουμε πάθει, αυτό δεν τόχουμε καταλάβει, τότε είμαστε για τα σίδερα και άξιοι να μας θεωρούν πιά, σαν πατενταρισμένους βλάκες!


Δεν αμφισβητούμε βέβαια ότι πιθανόν να υπήρξαν και κάποιες γκρίζες περιπτώσεις πού κάποιοι «άνθρωποι της Εκκλησίας» ( όχι όμως σαν σύνολο δομής η ίδια η Εκκλησία ), να δημιούργησαν μικρά ή μεγάλα προβλήματα και ουδείς περί αυτού αντιλέγει…


Άλλωστε, αυτοί «οί κάποιοι και προαναφερόμενοι » υπήρξαν πάντοτε οί ελάχιστοι και επιπλέον υπήρξαν «άνθρωποι» και ουχί άγγελοι απηλαγμένοι των παθών ενός ανθρώπου…


Έτσι λοιπόν και σήμερα μέσα από διάφορες δράσεις Ενοριακές, Συνοδικές, Φιλοπτώχων κλπ. οί κατά τόπους Μητροπόλεις αρχίζουν να δημιουργούν εστίες βοήθειας προς τους πολίτες πού δοκιμάζονται από την νέα Κατοχή πού εκ των λαθών και αρπαγών των πολιτικών μας, προέκυψε…


Γιατί ασφαλώς δεν φθάσαμε ως εδώ, επειδή τα «έφαγε η Εκκλησία…».


Και δεν μας έφθαναν τα εκατοντάδες μαγαζιά, οί βιοτεχνίες, και οι βιομηχανίες πού έκλεισαν, στέλνοντας στους πέντε δρόμους ολόκληρες οικογένεις, αλλά το άκρων άωτον αυτού του στυγνού κυβερνητικού σχεδιασμού, και μάλιστα καταχείμωνο, υπήρξε ο τελευταίος εκβιασμός της ΔΕΗ επί δικαίων και αδίκων, φτωχών, ανέργων, και πενομένων, και η εμπλοκή της με το χαράτσι: « ή πληρώνεις, ή σού κόβω το ρεύμα…»




Βγάλανε καί τά " περήφανα γηρατειά..." στό σφυρί, διατηρώντας ωστόσο τίς δικές τους βουλευτικές αποζημιώσεις...




Δεν γνωρίζουμε ποιανού φαεινού φωστήρα ήταν αυτή η σκέψη, πού την είδε, πού την διάβασε, ποιοί τού την είπανε και την εφάρμοσε ο πολύς Βενιζέλος, και πόσα κυβερνητικά διαβόλια συνεργάστηκαν για να την κάνουν και Νόμο πού να μπορεί να σού πάρει το σπίτι και να σε κλείσει και φυλακή, επειδή δεν «συνεργάστηκες» με το Κράτος…


Στην χώρα όμως αυτή, της φαιδράς πορτοκαλέας συμβαίνει και το άλλο περίεργο…


Έχουμε μπεί λοιπόν στην 6η δόση με ανάλογες αφαιμάξεις μισθών και συντάξεων και ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΔΕΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΤΟΝ ΛΑΟ πού επιτέλους πήγαν και πάνε όλα αυτά τα καταβροχθισθέντα χρήματα;


Τι ανάγκες κάλυψαν;


Ποιές τρύπες βούλωσαν;


Τι ελάφρυνση, και πόση στο συνολικό μας χρέος έγινε;


Γιατί αν υπήρχε διαφάνεια θα έπρεπε κάθε υπεύθυνος των Οικονομικών και κάθε Βενιζέλος να βγεί και να πεί συγκεκριμμένα πράγματα στον λαό μετά από κάθε επιδρομή πού μας έκανε:


« Από Συνταξιούχους του ΙΚΑ μαζέψαμε και έχουμε τόσα; »


«Από τις περικοπές μισθών εργαζομένων στην ΔΕΗ έχουμε τόσα…»,


«Από τις συντάξεις εργαζομένων στην ΔΕΗ άλλα τόσα…»,


«Από μισθούς και συντάξεις ΟΤΕ τόσα…»,


« Από μισθούς και συντάξεις των ΟΤΑ τόσα…»


«Από μισθούς και συντάξεις ΟΣΕ τόσα…»,


«Από κρατήσεις ΥΠΕΡ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ τόσα, εκ των οποίων εδώσαμε στα ταμεία ανέργων αυτά κι΄ αυτά…» κλπ-κλπ ώστε να ξέρει επιτέλους ο κοσμάκης πού τελικά πηγαίνουν αυτές οί κάθε λίγο και λιγάκι κρατήσεις;


Άλλωστε, ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ;


Έτσι λοιπόν, δικαίως τώρα διερωτώμεθα:

ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΗΣΕΩΝ κύριε Π΄πακωνσταντίνου;

ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΟΙ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΑΝΑ ΤΑΜΕΙΟ ΕΙΝΑΙ, κύριε Βενιζέλε μου;


Το δεύτερο πού έρχεται στο μυαλό μας είναι ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ, ΕΝΑΝ έστω μόνο, ΝΑ ΤΟΝ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΧΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ;


Γιατί άραγε;


Μήπως δεν λειτουργούν τα Δικαστήρια;


Μήπως έχουν εμπάργκο οί Δικαστές;


Δεν γίνονται Ανακρίσεις;


ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ;


Ή, μήπως είναι αθώες περιστερές αυτοί πού μας κουτσούλησαν όλους, και μας έφεραν στο χείλος της Αβύσου, κάνοντάς μας συγχρόνως και κατηγορούμενους επειδή δεν έχουμε, ή δεν θέλουμε να πληρώσουμε τα χαράτσια πού οί ίδιοι οί φαγάδες Νομοθέτησαν !


Πού κάνανε Νόμο, για να πληρώσουν αυτοί πού δεν έφαγαν, γι΄ αυτούς πού έφαγαν !!!


Ασύληπτα πράγματα!!!


Το, «ντροπή σας, ντροπή σας…» του βουλευτή Καμμένου προχθές στην Βουλή και τα ειρωνικά χαμόγελα των υπευθύνων αντί να σκύψουν εν μετανοία το κεφάλι τους, δίνει την απάντηση ότι σαπίσαμε ολοσχερώς καί ότι έχουμε χάσει και την ελάχιστη τύψη συνείδησης πού σαν άνθρωποι, υποτίθεται, πρέπει να διαθέτουμε !


«Απορώ», μας έλεγε αγανακτισμένος καταστηματάρχης προχθές πού τώρα πάει γιά κλείσιμο, « πώς, ακόμη δεν έχουν ξεσηκωθεί χιλιάδες άνθρωποι και δεν έχουν ξεκινήσει να πάνε «εκεί πού πρέπει…» μ΄ ένα τορβά γεμάτο πέτρες ο καθένας τους για να πετροβολήσουν με κοτρώνες αυτούς πού μας έφεραν σ΄ αυτή την αθλιότητα…», και πιθανώς για να επαληθευθεί αυτό πού έλεγε ο Λοβέρδος παλαιότερα ότι «θα μας πάρουν με τις πέτρες…»


«Έ,…» , του είπαμε, «όχι και με πέτρες, άς αφήσουμε τώρα τους λιθοβολισμούς…»


Πέραν όμως όλων αυτών, πού παραπάνω σαν εισαγωγή της λαϊκής οργής αναφέραμε, άς δούμε τα δύο κείμενα:



Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΤΡΩΝ


« Εξοχώτατε,


Ζώντες μέσα στο βαρύ κλίμα των δυσκόλων ημερών και καταστάσεων τις οποίες βιώνει ο τόπος μας, αλλά και γνωρίζοντες τον αγώνα τον οποίον καταβάλλετε και εσείς προσωπικά και η Κυβέρνηση για να εξέλθη η χώρα μας από την δύσκολη θέση, εκφράζομε κατά πρώτον την ευχή να ευοδωθούν οι προσπάθειες αυτές, ώστε να έχωμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.


Κατά δεύτερον, ως Επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού, Σας μεταφέρω την βαθειά ανησυχία και τον βαθύτατο προβληματισμό ειδικά των ασθενεστέρων ομάδων του πληθυσμού, εξ’ αιτίας του ειδικού τέλους ακινήτων, το οποίο πρέπει να καταβληθή μέσω της ΔΕΗ.


Όλοι μας αντιλαμβανόμεθα την προσπάθεια να σωθεί η χώρα μας και καλώς γνωρίζετε ότι όλοι ενεργούμε προς αυτήν την κατεύθυνση.


Όμως το μέτρο αυτό είναι επαχθές, για πολύ μεγάλο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού, αφού αδυνατούν πολλοί συνάνθρωποί μας ένεκα αντικειμενικών καταστάσεων (ανεργία, χαμηλό εισόδημα κ.λ.π.) να πληρώσουν το εν λόγω τέλος, μη έχοντες πλέον και αυτά τα απαραίτητα προς αντιμετώπιση των βασικών αναγκών, οδηγούμενοι συνεχώς στην φτώχεια και την δυστυχία.


Γραφεία Μητροπόλεως Πατρών.


Καθημερινή κοσμοσυρροή γιά βοήθεια !


Πόσο όμως ακόμη θ΄ αντέξει ;

--------------------------

Κάθε ημέρα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι κατακλύζουν τα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεώς μου και τους Ιερούς Ναούς μας, και ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια, αλλά και την παρέμβαση της Εκκλησίας για την απαλλαγή τους από ένα δυσβάστακτο μέτρο, το οποίο θα γίνη αιτία να στερηθούν και αυτό το αγαθό του φωτισμού και της θέρμανσης.


Παρακαλώ θερμώς, να παρέμβετε με την εγνωσμένη ευαισθησία Σας, ώστε να αρθή το άχθος αυτό από τους ώμους των αδυνάτων αδελφών μας.


Πιστεύομε ότι η πίεση την οποία υφίστανται οι αδύναμες και ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, θα λειτουργήση αντίθετα στην όλη προπάθεια η οποία καταβάλλεται για την έξοδο της χώρας από την δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.


Είμαι βέβαιος, ότι θα πράξετε τα δέοντα και θα εξετάσετε με δικαιότερα κριτήρια το ως είρηται θέμα, για να απαλύνετε τον πόνο των ανθρώπων οι οποίοι με δάκρυα στα μάτια εκφράζουν την αβεβαιότητα για το σήμερα και την ανασφάλεια για το αύριο.



Η παράκλησή μου, όπως εναγώνια εκφράζεται μέσα από αυτό το γράμμα, είναι η φωνή του δοκιμαζομένου ποιμνίου μου και πιστεύω χιλιάδων άλλων Ελλήνων, οι οποίοι γονατίζουν κάτω από βάρη δυσβάστακτα.


Σημειωτέον ότι η Πάτρα, η τρίτη σε πληθυσμό πόλη της Ελλάδος, μαστίζεται από ανεργία και φτώχεια, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, ίσως, από άλλες περιοχές της Ελλάδος.


Με την εκ βάθους ψυχής ευχή, να Σας ενισχύη ο Θεός στο όντως δύσκολο έργο Σας και την προσευχή να βοηθήση την πατρίδα μας να εξέλθη από την κρίση που αντιμετωπίζει,


Σας ασπάζομαι μετά της εν Κυρίω αγάπης και τιμής.


Ο Πατρών Χρυσόστομος


------------------------------------------------------------


Για το ρόλο της Εκκλησίας στην Κατοχή και την Εθνική Αντίσταση μιλά ο Μανώλης Γλέζος.


«Tην πρώτη μέρα που κατακτήθηκε η Aθήνα -κατάκτηση ενός κράτους θεωρείται η κατάκτηση της πρωτεύουσάς του- είχε, λοιπόν, σχηματιστεί τότε μία επιτροπή από την στρατηγό Kαβράκο, που μαζί με τον Δήμαρχο Aθηναίων και τον δήμαρχο Πειραιώς, στους Aμπελοκήπους πήγαν να υποδεχθούν τα γερμανικά στρατεύματα.


O Kαβράκος κάλεσε τον Aρχιεπίσκοπο Aθηνών και πάσης Eλλάδος, τον Xρύσανθο να παραστεί στην παράδοση. Aρνήθηκε.


Kαι ο Aρχιεπίσκοπος του απάντησε ό,τι είχε πει και στον Kαβράκο, ότι η Eκκλησία προβαίνει σε δοξολογίες επί τη απελευθερώσει ενός έθνους κι όχι για τη σκλαβιά του.

Aυτό είναι χαρακτηριστικό.

Kαι μετά του ζήτησαν να ορκίσει και την κυβέρνηση Tσολάκογλου και αρνήθηκε.


Έχουμε τρεις πράξεις του Αρχιεπισκόπου Xρυσάνθου που θέτει την Eκκλησία αντιμέτωπη στον κατακτητή. Δεν μπορεί κανείς να την μεταφράσει και να την εξηγήσει ως ατομική ενέργεια, έθεσε την Eκκλησία απέναντι στον εισβολέα, απέναντι στον κατακτητή, ως θεσμό την έθεσε απέναντι. Γι' αυτό και τον έδιωξαν οι Nαζί.


Υπήρξαν πάρα πολλοί Mητροπολίτες, που πήραν ενεργό μέρος στην Aντίσταση. Δεν μιλάμε ως διάθεση αλλά ενεργό μέρος.


Μπορώ να πω ως διάθεση ήταν το σύνολο, ως ενεργό αντίδραση πάρα πολλοί ανέβηκαν και στο βουνό και στη μία πλευρά και στην άλλη και στον EΛAΣ και στον EΔEΣ πήγαν Mητροπολίτες, στάθηκαν επικεφαλής του λαού στον αγώνα του.


Δηλαδή και με το Σταυρό και με το όπλο στο χέρι πολέμησαν τον κατακτητή.


Mπορούμε να πούμε ότι έχομε τη μεγάλη προσπάθεια με τα λαϊκά συσσίτια, την οργάνωναν μαζί με τις αντιστασιακές οργανώσεις.


Eγώ θυμάμαι τώρα, ως γραμματέας της EΠON στη συνοικία μου, στο Bοτανικό, μαζί με όλους τους παπάδες της Aγίας Mαρκέλας οργανώναμε από κοινού το πώς θα κάνουμε τα συσσίτια τα λαϊκά. Πώς θα βρούμε τα λεφτά, τι θα κάνουμε, πώς θα βρούμε τα τρόφιμα.


Δηλαδή υπήρχε κοινή συνεργασία των αντιστασιακών οργανώσεων με τον κλήρο.


O κλήρος στην καθολικότητά του συμμετείχε ενεργά στην Aντίσταση, σε όλα τα μέρη που υπήρχαν αγώνες άμεσοι, με το Aντάρτικο κ.λπ.


Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο Kαπετάν Aνυπόμονος και μια σειρά άλλη κληρικών οι οποίοι αγωνίστηκαν, όπως έχουμε και εκτελέσεις κληρικών. O πρωθιερέας της Mητροπόλεως Kοζάνης εκτελέστηκε για τη συμμετοχή του στην Eθνική Aντίσταση.

Aκόμα και εκτελέσεις έχουμε από Γερμανούς κληρικών γι' αυτή τους τη στάση.

Συμμετείχε ο κλήρος ολόψυχα. Kαι μετά είχαμε και πιο διαμορφωμένη πια την Aντίσταση των κληρικών, συνήλθε συνέδριο στην ελέυθερη Eλλάδα από κληρικούς απ' όλη την Eλλάδα που δημιούργησαν ένα κίνημα αντιστασιακό που συμμετείχε ενεργά και που καθόρισε και τις σχέσεις του κλήρου με την ελεύθερη Eλλάδα, δηλαδή με τις αντιστασιακές οργανώσεις και ποιός είναι ο ρόλος τους.


Oι κληρικοί πλαισίωσαν τη μεγαλύτερη αντιστασιακή οργάνωση που υπήρχε, την Eθνική Aλληλεγγύη και αγωνίστηκαν στο πλευρό της»


Κ. Μ.: Σ' έναν άνθρωπο σήμερα ίσως αυτή η συνεργασία να φαντάζει παράξενη. Για έναν άνθρωπο από την Aριστερά πώς είναι αυτή η συνεργασία με τον κλήρο;


Μ. Γ.: «Για μας δεν ήταν παράξενο πράγμα, εμείς το θεωρούσαμε φυσιολογικό. Nα αναφέρω ένα παράδειγμα.

Eίχε γίνει ένα Συνέδριο στο Παρίσι των Aντιστασιακών και μιλώντας εκεί και λέγοντας και για τη δική μας συμμετοχή και λέγοντας και για τον κλήρο, εζήτησε μια ειδική συνεργασία ο επικεφαλής των αντιστασιακών Γάλλων Καθολικών.

Aυτή τη στιγμή μου διαφεύγει το όνομα. Zήτησε μια συνεργασία μαζί μου.


Kαι μου έλεγε, πώς εξηγείται αυτή η στάση του κλήρου του ελληνικού. Eγώ ευθαρσώς του είπα ότι εμάς ο κλήρος δεν είναι όπως σε σας.


Σε σας ο κλήρος είναι φυτευτός, κατά την άποψή μου. Σε μας ο κλήρος προέρχεται μέσα από το λαό.



Λοιπόν, όταν τα ίδια τα τέκνα του λαού γίνονται κληρικοί δεν παύουν να 'ναι λαός. Δεν είναι όπως εσάς στην Kαθολική Eκκλησία. Δεν με πίστευε.


Πέρασε κάμποσο χρονικό διάστημα και ξαφνικά, ήμουνα τότε οργανωτικός γραμματέας της EΔA, στο γραφείο μου μού λένε σε ζητάει κάποιος κληρικός, είναι μάλλον ξένος.


Bγήκα έξω και τον συνάντησα, ήταν αυτός ο ίδιος. Kαι μου λέει, θέλω να μου δείξεις αυτά που έλεγες. Tον πήρα και πήγαμε στο Γ' Nεκροταφείο και του έδειξα, υπήρχαν ακόμα, οι τάφοι των νεκρών από την πείνα.


Oι ομαδικοί τάφοι που υπήρχαν, όπως μπαίνεις στο Nεκροταφείο από την είσοδο που χρησιμοποιείται σήμερα στην αριστερή πλευρά, και του έλεγα ότι η Aντίσταση παρ' όλα αυτά, στην Eλλάδα δεν έχει αναγνωριστεί και πραγματικά δεν υπήρχανε καθόλου στοιχεία που να δείχνουνε ότι αυτοί είναι νεκροί από την πείνα. Mου λέει, πώς θα βεβαιωθώ ότι είναι αυτό που λές αλήθεια.


Λέω πάμε στο γραφείο μέσα και ρώτησε να δεις, και ρώτησε, οι τάφοι αυτοί ήταν των νεκρών από την πείνα, που δεν ανήκανε σε καμιά ιδεολογία. Mετά μου λέει, θέλω να πάμε να μου δείξεις τον παπά της ενορίας σου.


Tον πήγα στα Σεπόλια, στον Άγιο Aιμιλιανό, λέει, δεν θα επέμβεις την ώρα που θα μιλάμε εμείς, είχε πάρει μαζί κι έναν διερμηνέα, δεν θα επέμβεις την ώρα που θα μιλάω με τον παπά, του λέω δεν θα επέμβω.


Xτυπάω το κουδούνι, κατεβαίνει ο παπάς, μόλις με βλέπει, Mανώλη μου, μ' αγκαλιάζει, με φιλάει. Eκείνος έμεινε έκπληκτος. Mετά ανεβήκαμε στο σπίτι του παπά. Kαθίσαμε.


Eγώ δε μίλαγα γιατί μου είπε να μη μιλάω, του έπιασε την κουβέντα, του λέει, τον ξέρεις αυτόν, λέει, πώς δεν τον ξέρω, τον Mανώλη δεν ξέρω; Ξέρεις, λέει, ότι είναι κομμουνιστής; Λέει, το ξέρω. Kαι γιατί τον αγαπάς;


Eγώ, λέει, έχω βαφτίσει τα παιδιά του τον ξέρω χρόνια εδώ χάμω στη συνοικία του Λόφου του Σκουζέ, στον Άγιο Aιμιλιανό.


Δηλαδή, θέλω να πω, είναι αλλιώς ο κλήρος στην Eλλάδα και αλλιώς ο κλήρος σε άλλες χώρες, δεν ξέρω, ή τουλάχιστον στη Γαλλία, έτσι που τον γνώρισα ή ο καθολικός κλήρος και στη Pώμη κ.λπ.


Ήτανε δεμένος με το λαό και είναι ακόμα πιστεύω δεμένος με το λαό. Tώρα αν γίνονται ορισμένες φορές παρεκβάσεις, εάν γίνεται κάτι που κι εγώ ο ίδιος μπορεί να μην συμφωνώ γι' αυτό που γίνεται, είναι άλλο θέμα.


Λέω, ήτανε κάτι φυσιολογικό για μας να συμμετέχει ο κλήρος στον αγώνα της Aντίστασης. Kαι να αναφέρω κι ένα άλλο γεγονός, δεν έχει σχέση μπορεί να πει κανείς, αλλά για μένα έχει σχέση.


Όταν είχα καταδικαστεί σε θάνατο, στη διάρκεια του Eμφυλίου Πολέμου, έγινε μια κινητοποίηση διεθνής, είναι γνωστό, στην Eλλάδα και σ' όλον τον κόσμο, αλλά δεν είναι γνωστό ότι όλο μου το χωριό, όλο το χωριό, χωρίς καμιά εξαίρεση, έχει υπογράψει για να μη γίνει η εκτέλεσή μου και μπροστά-μπροστά είναι τα ονόματα των παπάδων του χωριού μου..."

HTTP://O-NEKROS.BLOGSPOT.COM/2011/11/BLOG-POST_07.HTML


Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη…


ΔΕΚΑΔΕΣ ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΤΟ ΑΧΙΛΛΟΠΟΥΛΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΙΣΗΣ…

============================================

Όταν πέφτει η νύχτα και η υγρασία τρυπάει τα κόκαλα, τους βλέπεις να βγαίνουν μέσα από τις φυλλωσιές και να γλιστρούν σαν σκιές στα νοσοκομεία (των μεγάλων πόλεων) που εφημερεύουν.


Αυτά είναι τώρα πια τα μοναδικά καταφύγια εκατοντάδων αστέγων, που μπαίνουν σαν τους κλέφτες στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών και προσποιούνται τους ασθενείς με την ελπίδα ότι οι γιατροί θα τους επιτρέψουν να περάσουν άλλη μια παγωμένη νύχτα στα ράντσα των διαδρόμων,για να μην πεθάνουν από το κρύο σε κάποιο παγκάκι...


Δεν είναι, μάλιστα, λίγες οι φορές που οι πεινασμένοι και ταλαιπωρημένοι συνάνθρωποί μας (ηλικίας από 40 έως και 70 ετών) δεν διστάζουν να κατεβαίνουν στα υπόγεια των δημόσιων νοσοκομείων, όπου συνήθως βρίσκονται τα μαγειρεία, με σκοπό να «κλέψουν» μια φέτα ψωμί, ένα μήλο, ένα γιαούρτι ή, αν είναι τυχεροί, και μια ολόκληρη μερίδα με ζεστό φαγητό!


Οι σύγχρονοι Άθλιοι...


Η νέα φτώχεια έχει οδηγήσει στον δρόμο χιλιάδες Ελληνες, που έχασαν μέσα σε δυο χρόνια τη δουλειά τους, το σπίτι τους και έμειναν μόνοι, αφού ακόμα και οι συγγενείς τους (που έχουν τα δικά τους προβλήματα) τούς γύρισαν την πλάτη.


Σύμφωνα με τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Κλίμακα», υπολογίζεται ότι οι άνθρωποι που ζουν στους δρόμους τα τελευταία δύο χρόνια στη χώρα μας είναι από 17.000 έως 20.000 άτομα.


Επιπλέον, το λουκέτο που έχει μπει σε πολλά ιδρύματα και ξενώνες, λόγω της οικονομικής κρίσης, έχει επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.


Ηταν θέμα χρόνου λοιπόν να εμφανιστεί το φαινόμενο των αστέγων που αναζητούν καταφύγιο στα δημόσια νοσοκομεία, φαινόμενο το οποίο ξεκίνησε πέρυσι τον χειμώνα.


Φέτος όμως, που η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο, με σχεδόν 1.000.000 ανθρώπους χωρίς εργασία, η ιστορία επαναλαμβάνεται, όχι σαν φάρσα, αλλά ως τραγωδία, ενώ τα επόμενα χρόνια, και για όσο διαρκέσει αυτός ο φαύλος κύκλος, αναμένεται να κορυφωθεί, όπως είπαν στη «δημοκρατία» γιατροί και εκπρόσωποι εργαζομένων πέντε μεγάλων νοσοκομείων της χώρας.


Έρχονται εδώ για να φάνε...


Αχιλλοπούλειο Γενικό Νοσοκομείο Βόλου:


Το φαινόμενο έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις στο Νοσοκομείο Βόλου, όπου δεκάδες άστεγοι βρίσκουν καταφύγιο στο δημόσιο θεραπευτήριο, όπως λέει ο Παναγιώτης Μοσχοτζόπουλος, χειρουργός – ωτορινολαρυγγολόγος, εκπρόσωπος του Συλλόγου Εργαζομένων Γιατρών: «Δεν πρόκειται πλέον μόνο για περιθωριακά άτομα. Αυτά πάντα υπήρχαν. Δυστυχώς από πέρυσι βλέπουμε δεκάδες Ελληνες από 40 έως και 70 ετών, ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους, που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι. Επειδή στον Βόλο δεν υπάρχουν δομές και ξενώνες, έρχονται εδώ για να φάνε και να νιώσουν για λίγο κανονικοί άνθρωποι. Μάλιστα, πολλοί κατεβαίνουν μέσα στο σκοτάδι στο υπόγειο, που είναι τα μαγειρεία, μήπως βρουν κάτι να φάνε. Και εμείς τι να κάνουμε, να τους πετάξουμε στον δρόμο να πεθάνουν από το κρύο;» αναρωτιέται προβληματισμένος.


Κάνουν και τους τρελούς...


Ευαγγελισμός: Εκτός από την Ψυχιατρική Κλινική, η οποία από πέρυσι τον χειμώνα φιλοξενεί αρκετούς αστέγους, οι οποίοι κάνουν τους... τρελούς για να κοιμηθούν στα ράντσα των διαδρόμων, φέτος το φαινόμενο έχει επεκταθεί και στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ), όπως μας λέει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, καρδιολόγος Ηλίας Σιώρας: «Ολο και πιο συχνά, στις εφημερίες, βλέπω συνάδελφους μου, την ώρα που τρέχουν να βοηθήσουν τους τραυματίες από τροχαία ή τους καρδιοπαθείς, να περνάνε δίπλα από τον άστεγο, που είναι κουλουριασμένος με την κουβέρτα πάνω στο ράντσο για να ζεσταθεί, και να του προσφέρουν ένα γιαούρτι ή λίγο ψωμάκι!


Εκτός από τις τέσσερις πέντε γνώριμες φυσιογνωμίες, που εδώ και χρόνια ζουν γύρω από το νοσοκομείο, τώρα πια βλέπουμε ολοένα και νέα πρόσωπα να έρχονται στις εφημερίες με διάφορες δικαιολογίες, με σκοπό να κάνουν εισαγωγή για να μην πεθάνουν στον δρόμο».

Κρυφτούλι σε κάθε εφημερία
Λαϊκό Νοσοκομείο: Κρυφτούλι παίζουν στο Λαϊκό Νοσοκομείο οι άστεγοι με τους υπαλλήλους της ασφάλειας σε κάθε εφημερία! Συνήθως επτά με οκτώ άτομα προσπαθούν να περάσουν απαρατήρητα μέσα στο πλήθος των ανθρώπων που καταφτάνει στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών:

«Είναι ρακένδυτοι, έχουν μήνες να κάνουν μπάνιο και πολλές φορές δεν φεύγουν ακόμα και όταν η ασφάλεια τους ζητάει να βγουν έξω» μας λέει ο πρόεδρος των εργαζομένων Τάσος Αντωνόπουλος και εξηγεί: «Αυτοί, φυσικά, αρνούνται και φωνάζουν ή κλαίνε, γιατί ξέρουν ότι, αν περάσουν τη νύχτα στα παγκάκια, θα πεθάνουν από το κρύο. Η κατάσταση είναι απελπιστική»..


Απελπιστική κατάσταση...


Νοσοκομείο «Αγιος Παύλος», Θεσσαλονίκη:


«Πέρυσι ακούγαμε γι' αυτούς τους δυστυχισμένους από συνάδελφους μας σε άλλα μεγαλύτερα νοσοκομεία της πόλης. Φέτος τους βλέπουμε και στο δικό μας» μας είπε ο εκπρόσωπος των εργαζόμενων γιατρών του νοσοκομείου «Αγιος Παύλος» στη Θεσσαλονίκη Στρατής Πλωμαρίτης και συνέχισε: «Μάλιστα, μας είχαν φέρει δυο άτομα που ήταν παγωμένα και παραλίγο να πεθάνουν. Δυστυχώς το φαινόμενο θα ενταθεί, καθώς οι θερμοκρασίες θα πέφτουν, και η εκτίμησή μου είναι ότι όσο διαρκεί η οικονομική κρίση τόσο θα αυξάνονται οι άστεγοι που θα έρχονται στο ΕΣΥ για να βγάλουν τη νύχτα. Αυτά είναι φαινόμενα Κατοχής».

Δεν μπορούμε να τους διώξουμε...
Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πάτρας:

Σε κάθε εφημερία περισσότερα από δέκα άτομα θα αναζητήσουν μια ζεστή γωνιά στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πάτρας στο Ρίο, όπως υποστηρίζει ο πρόεδρος των εργαζομένων Σωτήρης Καρβέλης:


«Συνήθως λένε στους γιατρούς ότι πονάει το κεφάλι τους ή το στομάχι τους. Κοιμούνται όπου βρίσκουν, στους διάδρομους και στα ράντσα, και το πρωί φεύγουν χωρίς να κάνουν τις εξετάσεις. Πριν από έναν χρόνο τούς δίναμε και ένα πιάτο φαΐ. Τώρα όμως δυστυχώς δεν περισσεύει φαγητό!


Αλλά και δεν μπορούμε να τους διώξουμε. Ανθρωποι είναι κι αυτοί και δεν έχουν πού να πάνε. Το νοσοκομείο έχει γίνει και ίδρυμα αστέγων...».

Εφ. Δημοκρατία

http://patrablog.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου