Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Υποχρέωσι των κοινοβουλευτικών κομμάτων να ομολογήσουν την Αλήθεια για το Μύθο του Πολυτεχνείου. Γράφει ο "ΙΑΣΩΝ"

Αποτέλεσμα εικόνας για Υποχρέωσι των κοινοβουλευτικών κομμάτων να ομολογήσουν την Αλήθεια για το Μύθο του Πολυτεχνείου«Το τέρμα της Δημαγωγίας.Η απόφασις του Πολυτεχνείου. Από του Μύθου στην αλήθεια.…Προβλημα εγείρουν όσα διαπίστωσεν ως γεγονότα  η νέα ακροαματική διαδικασία. Μεταξύ αυτών είναι ότι :α)  « Εντός του Πολυτεχνείου ουδείς εφονεύθη» , όπως επανέλαβε μετά φορτικότητος αυτός ούτος ο μάρτυς κατηγορίας, τότε πρύτανης του Πολυτεχνείου  και β) « ευτυχώς που επενέβη ο στρατός , διότι άλλως θα υπήρχαν πολύ περισσότερα θύματα και από τας δύο πλευράς εφ ω και ορθώς επενέβη ο στρατός ς δια να καταστείλει μια παράνομον ενέργειαν....»Εάν όμως αφαιρεθούν αυτά τα δυο στοιχεία , ότι δηλαδή ούτε νεκροί υπήρξαν εντος του Πολυτεχνείου, ούτε αξιοκατάκριτος ήτο η επέμβασις του στρατού, , τότε τι άλλο μένει από την αριστεράν έκδοσιν του έπους του πολυτεχνείου  εκτός από τα δάκρυα της φανταστικής Ηλενιας…»Το τρίτο πρόβλημα το οποίον δημιουργεί η απόφασις του Εφετείου είναι και το κρισιμώτερο ..Ο Καβαφης θα το έλεγε γλαφυρώτερον.. « Και τώρα τι να κάνωμε χωρίς Πολυτεχνείον?  »  Τώρα που τα δικαστήρια της Δημοκρατίας , αφού ηρεύνησαν επι  μήνας και έτη , απεφάνθησαν  « χωρίς φόβον και πάθος»  ότι το Πολυτεχνειον δεν είχεν  ούτε νεκρούς  αλλά ούτε και σφαγείς στρατηγούς, πως θα διαγράψωμεν όσα μυθικά και είπομε και εκάμαμεν?  .. ΕΣΤΙΑ  02 03 19771***Ο πρύτανις λοιπόν του Πολυτεχνείου κατά τα γεγονότα, Κ.Κονοφάγος σημειώνει στο «ημερολόγιο» του, που δεν προωρίζετο για την δημοσιότητα, ότι « το ΕΜΠ, χάρις εις τον στρατόν εξεκενώθη αναιμάκτως» Επίσης με την υπ' αριθμόν 33437 αναφορά της συγκλήτου του Πολυτεχνείου 11/10/1975, προς τον εισαγγελέα Δ. Τσεβάν, κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατα το τριήμερο. Ο ίδιος ο πρύτανις κατέθεσε ως μάρτυς στίς 20/1/1975, στο πενταμελές εφετείο Αθηνών, ότι μέσα στο πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς φοιτητής και τα ίδια βεβαιώνει κια στο βιβλίο του « Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου¨» 1982 με την προσθήκη ότι ούτε κανείς άλλος πολίτης έχασε την ζωή του μέσα στο Πολυτεχνείο.Ο Ευάγελλος Αβέρωφ Υπουργός Εθνικής Αμύνης, δηλώνει στο περιοδικό Επίκαιρα, τεύχος 562, την 10 Μαίου 1979.«..Το πολυτεχνείο υπήρξε μία ευγενική θαρραλέα δημοκρατική εκδήλωση της Νεολαίας. Μόλις όμως εκδηλώθηκε και στέριωσε, κατά την τακτική που δίδαξε ο Λένιν, υπερφαλαγγίστηκε απο το ΚΚΕ και τα συνθήματα απο συνθήματα Δημοκρατίας έγιναν συνθήματα κομμουνισμού.Το πολυτεχνείο όχι μόνο δε έρριξε την Δικτατορία αλλα τη δυνάμωσε. Γιατί αυτό ήταν το έναυσμα που ώθησε πολλούς νέους αξιωματικούς λίγο πολύ απογοητευμένους από την δικτατορία, να συσπειρωθούν γύρω απο τον Ιωαννίδη που ετοίμαζε συνομωσία αλλά δεν μπορούσε να την κάνη πράξη.Και έτσι επιβλήθηκε μια χειρότερη δικτατορία..2 Τιμώ λοιπόν ειλικρινά και βαθύτατα την πρωτοβουλία και τον ηρωισμό των νέων που ξεκίνησαν αυτό το κτύπημα. Αλλά για να το τιμήσω, νομίζω πως πρέπει να πω αυτό που πιστεύω οι είναι αλήθεια.Δεν είμαι διατεθειμένος λόγω επιμόνου συνθηματολογίας λογω ανυπάρκτων « πολυαρίθμων νεκρών» να βοηθήσω και εγώ στην θεσμοποίηση μια ψεύτικης ιστορίας...¨»Εξ ίσου αποκαλυπτικός ο αείμνηστος Κ. Τσάτσος (Ακαδημαικός, Καθηγητής Πανεπιστημίου, Φιλόσοφος και Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τα έτη 1974-1980) στο βιβλίο του « Λογοδοσία Μιάς Ζωής» καταμαρτυρεί με μοναδική ειλικρίνεια και θάρρος:«..Οταν έγινε το πολυτεχνείο, ούτε πήγα επί τόπου, ούτε συγκινήθηκα. Απο την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι αυτά τα πεζοδρομιακά ξεσπάσματα δεν κλόνιζαν την δικτατορία και ότι όπως στα χρόνια της κατοχής , υποκρύπτανε κομμουνιστικές επιδιώξεις επικίνδυνες για το μέλλον.Εχω την συνείδηση μου ήσυχη ότι δεν συνήργησα στην κατασκευή του μύθου του Πολυτεχνείου. Λυπάμαι τα 5-6 παιδιά που σκοτώθησαν έξω και μακριά , διότι μεσα στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς. Η σκληρότερη δικτατορία που ακολούθησε, θα διαρκούσε πού ακόμη, αν δεν την έρριχνε η εγκληματική ηλιθιότητα της αποπείρας κατά τουΜακαρίου...»Το τεχνικο Επιμελητριο που κουμμουνιστοκρατειται: Είναι δε γνωστόν, πλην όμως παντελώς αποσιωπούμενο, οτι, μολονότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος απεφάσισε, κατόπιν εντολών του τοτε υπουργού Δημοσίων Εργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α.Μαγκάκη, να απονείμη « τιμητική σύνταξη» στις οικογενειες των σπουδαστών που «εσφάγησαν», ουδείς διεκδικδικών ανευρέθη ή έλαβε τηνανωτέρω σύνταξιν που παρέμεινε αζήτητη .Ενώ στην μαρμάρινη πλάκα ( την οποίαν απεκάλυψεν ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου) και η οποία 33. Μολονότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος απεφάσισε, κατόπιν εντολών του  τότε υπουργού Δημοσίων Εργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α.Μαγκάκη, να απονείμη «τιμητική σύνταξη»  στις οικογένειες των σπουδαστών που «έχασαν την ζωή τους στο Πολυτεχνείο», ουδείς δικαιούμενος  ή μαυροφορεμένη μητέρα ανευρέθη ή έλαβε την ανωτέρω σύνταξιν, που παρέμεινε τελικώς αζήτητη.4. Στην μαρμάρινη πλάκα ( την οποίαν απεκάλυψεν ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου) και η οποία εναποτέθη πλησίον της μεγάλης ασώματης  κεφάλας, στο χώρο «της θυσίας» στο Πολυτεχνείο, τελικώς έχουν αναγραφή  δεκαοκτώ ονόματα με την  μισοσβυσμένη πλην όμως αναγνώσιμη, διευκρινιστική περιγραφή, «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944». Δηλαδή ελλείψει, ευτυχώς, θυμάτων, στον αποκαλούμενο  «ιερό χώρο » θυσίας, της λογικής και της αλήθειας μάλλον ή φανταστικών νεκρών αγωνιστών, επιστρατεύθησαν οι φοιτητές του 1941-1944!! .5. Τα ατυχή θύματα των γεγονότων του Νοεμβρίου 1973, που όλα τους σκοτώθησαν έξω και μακριά από το Πολυτεχνείο επιβεβαιώθησαν από το υπ αριθμόν 677/1975 παραπεμπτικό βούλευμα και την υπ αριθμόν 723/1975 απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Αθηνών από τα οποία προέκυψε ότι οι πολίτες που σκοτώθησαν κατά το τριήμερο των συγκρούσεων είναι συνολικώς 23.6. Ομως με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία κατόπιν εντολής του τότε υπουργού Δημόσιας τάξεως Γ. Σκουλαρίκη επαναφέρθη στην ενεργό υπηρεσία με τα εύσημα του  αντιστασιακού και ανέλαβε αστυνομικός διευθυντής  ο Γ. Σαμπάνης . Η έρευνα του αστυνομικού διευθυντού Γ. Σαμπάνη κατέληξε στην διαπίστωση ότι κατά το τριήμερο έχασαν την ζωή τους συνολικώς δώδεκα.Τα ψεύδη:1. Ο τότε δήμαρχος Ζωγράφου Δ. Μπέης εβεβαίωνε με μεγαλειώδη σοβαρότητα ότι οι νεκροί ήσαν τόσο πολλοί ώστε η χούντα τους έθαψε σε ομαδικούς τάφους με μπουλντόζες έξω από το νεκροταφείο του Ζωγράφου.2. Η «θλιβερή» ιστορία της Ηλένια. Την πρώτη επέτειο του «Πολυτεχνείου», το 1974, ανάμεσα στα λουλούδια και τις φωτογραφίες υπαρκτών και ανύπαρκτων «νεκρών» πουγέμισαν το πολύπαθες κτίριο, τις μάντρες, τις αυλές και τα κάγκελα του, ήταν και το σκίτσο μιας ωραιότατης κοπέλας. Δίπλα του, στο ίδιο κάγκελο  υπήρχε ένα σημείωμα με τα εξής δακρύβρεχτα: «Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. 6 Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Οποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει».Το «δράμα» το πήραν οι εφημερίδες, μία από αυτές, δε - η «Αυγή» - έγραψε, κατά λέξη, τα εξής κάτω από το σπαραξικάρδιο τίτλο: ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ Η ΗΛΕΝΙΑ ΜΟΥ; Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ και τον υπότιτλο: «Ηλένια Ασημακοπούλου. Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρα από σφαίρα. Τι απόγινε» λέει:«Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Οποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει».Ο νεαρός σπουδαστής εγκατέλειψε όλες αυτές τις μέρες τα μαθήματα του, τοποθέτησε, όπου νόμιζε καλύτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου ένα σκίτσο της φτιαγμένο πριν από τα γεγονότα, προσθέτοντας την αγωνία του: «Τι απόγινε;».Το όνομα του νέου είναι Γιάννης Ηλιόπουλος της Ηλεκτρονικής Σχολής». Κατέληγε το άρθρο.Σε λίγο όμως αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της «δολοφονημένης» Ηλένιας - στο οποίο τόσοιφοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν δακρυσμένοι – είχε ληφθή από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας «ΜΠΡΕΚ» και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου «Βόγκ» (το σκίτσο της διαφημίσεως - είναι «παστέλ» - το φιλοτέχνησε ο Αγγλος ζωγράφος Νικόλας Ηγκον και ως μοντέλο ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ, γνωστό και πανάκριβο φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4 χρονών ζει στο Λονδίνο).Μετά τη διαπίστωση της απάτης, πανικόβλητοι οι διοργανωτές του πανηγυριού έσπευσαν να παραπέμψουν σε δίκη τον Ηλιόπουλο - από το όνομα του φαίνεται «γέννησε» την Ηλένια- ο οποίος καταδικάστηκε (άρον - άρον, στις 18 / 2 / 75) σε φυλάκιση οκτώ μηνών....Η πολιτική εκμετάλλευση.Ισχυρίσθησαν οι επανακάμψαντες παλαιοί και νέοι πολιτικοί ότι χάρις σ’αυτά τα γεγονότα «επανήλθε η Δημοκρατία στην Ελλάδα». Ενώ την 25η Νοεμβρίου 1973, με αφορμή τα γεγονότα αυτά ουσιαστικώς  διεκόπη το εγχείρημα επιστροφής στην Δημοκρατία,  ανετράπηη τότε μεταβατική κυβέρνηση Μαρκεζίνη ( λόγω της αρνήσεως της, να επιτρέψει τον ελλιμενισμό του 6ου στόλου στην Ελευσίνα και την χρήση της αεροπορικής βάσεως στη Σούδα, κατά τον πόλεμο του Γιαμ Κιπούρ, τον Σεπτέμβριο  του 1973.)Και την εκτροπή συνέχισε το σκληρό δικτατορικό καθεστώς Δ. Ιωαννίδη. Το οποίο 7 κατέρρευσε και παρέδωσε την εξουσία στους πολιτικούς μόνο με την τραγική εμπλοκή της Κύπρου στις 23  Ιουλίου του 1974, οκτώ μήνες περίπου  μετά από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.  Ακόμη και η Πανσπουδαστική ( όργανο του ΚΚΕ εξωτερικού) στο φύλλο υπ αριθμόν 8 έγραφε ότι «το Πολυτεχνείο ήταν έργο 350 πρακτόρων του Ρουφογάλη» τότε αρχηγού της ΚΥΠ.Ενώ το θείον βρέφος ( μεγαλούτσικο τότε)  ο  Λαλιώτης μέλος της συντονιστικής επιτροπής στην Αυγή της 17.11.1976 εδήλωνε ότι «Οι μάζες δεν είχαν καμιά διάθεση για αγωνιστική κινητοποίηση»Η συντονιστική ΕπιτροπήΗ λεγόμενη συντονιστική επιτροπή με ανακοίνωση της 29ης Σεπτεμβρίου 1974, εβεβαίωνε ότι τα γεγονότα ήσαν «μερικώς αυθόρμητα. «Το κίνημά μας είναι πολιτικό αλλά κομματικό. Ανάμεσά μας υπάρχουν πολλές τάσεις, αλλά καμιά από αυτές δεν ταυτίζεται με κανένα κόμμα»Βεβαίως οι επικυρίαρχοι των γεγονότων του Πολυτεχνείου είναι διαχρονικώς οι ίδιοι. Οι διάφοροι αριστεριστές που προκάλεσαν και προκαλούν τους εμπρησμούς τις καταστροφές τις λεηλασίες ακόμη τότε και τις επιθέσεις εναντίον του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και του κέντρου ΟΤΕ επί της Πατησιών.Ενώ ταυτόχρονα διαιωνίζεται η «ευγενής» άμιλλα καπηλείας των γεγονότων του Πολυτεχνείου από όλα τα κόμματα μολονότι κανένα από αυτά ουσιαστικώς δεν υπήρξε πρωταγωνιστής.Ετσι:Σε λίγες μέρες  θα δούμε πάλι, δυστυχώς,  οδοφράγματα, αυτοκίνητανα πυρπολούνται, περιουσίες να λεηλατούνται, σημαίες να βεβηλώνονται..Και την κορύφωση της πορείας έξω  από κει που τελειώνουν όλες οι «σοβαρές» διαδηλώσεις στην Ελλάδα. Την Αμερικανική πρεσβεία.Ταυτόχρονα, πολιτικούς, ηθοποιούς, καλλιτέχνες, συνδικαλιστές, δημοσιογράφους  να τιμούν την «εξέγερση του Πολυτεχνείου» που χάρις αυτής επανήλθε η «Δημοκρατία» ( του Ιωαννίδη) στην Ελλάδα, ενώ αρκετοί συμπολίτες μας  θα σπεύσουν συν γυναιξί και τέκνοις, γονυκλινείς στην ασώματη κεφάλα του Σβορώνου συγχέοντες τους αναφερόμενους στην 8μαρμάρινη πλάκα ( φοιτητές που έπεσαν επί κατοχής) με τους ανύπαρκτους νεκρούς σπουδαστές στο Πολυτεχνείο.Δια πολλοστή φόρα η  αγνή, ειλικρινής, ανιδιοτελής  και υπέρμετρος αγάπη που έχουν οι νέοι προς την ελευθερία  παραμένει ανεξάντλητο κεφάλαιο προς εκμετάλλευση. Εκθεσις Εισαγγελέως Κυριαζή:«..Ολόκληρον το κτιριακόν συγκρότημα πλην του τελευταίου προς τηνοδόν Τοσίτσα οικοδομήματος, καθώς και οι πέριξ αυτού χώροι,προαύλια και κλιμακοστάσια, παρουσιάζουν όψιν γενικής λεηλασίαςκαι εκτεταμένων φθορών. Ιδία αι φθοραί παρουσιάζονται εις τουςτοίχους εσωτερικώς και εξωτερικώς, αι επιφάνειαι των οποίων γέμουν συνθημάτων και εμβλημάτων.. Ενδεικτικώς τα αναγραφέντα συνθήματα, άτινα συνοδεύονται και με ρυπάνσεις δια διαφόρων χρωστικών ουσιών, έχουσιν ως ακολούθως: Λαοκρατία, Προλετάριε σήκω, Ζήτω το προλεταριάτο, Προλετάριοι της Ελλάδος ενωθήτε, ΚΚΕ, KNE, SS = US, σεξουαλική επανάσταση, κάτω η χούντα, θάνατος στον Παπαδόπουλο, παραιτήσου Παπαδόπουλε, θάνατος στο φασισμό, σπιούνοι φασίστες θα πεθάνετε, Χούντα στο απόσπασμα, έξω το NATO, ψωμί - παιδεία - ελευθερία, εργάτες, φοιτητές στον αγώνα, εργάτες - φοιτητές - αγρότες, όχι εκλογές, θάνατος στον ιμπεριαλισμό, ελευθερία - ισότητα - δικαιοσύνη, κάτω το κεφάλαιο και η γραφειοκρατία, ΕΣΑ = βασανιστές, έφτασε η ώρα σας καθάρματα, Ελληνες αντισταθήτε, Αμερικανοί σπίτια σας, απόψε πεθαίνει η Χούντα, επανάσταση λαέ, ζήτω ο ελληνικός απελευθερωτικός στρατός, ζήτω ο λαϊκός απελευθερωτικός στρατός, ζήτω η λαϊκή αντίσταση, κ.ά. ... Επίσης ο εσωτερικός χώρος των προαυλίων, των κλιμακοστασίων γέμει τεμαχίων εκ κατεστραμμένων ξύλινων επίπλων, πάσης φύσεως απορριμμάτων και ιχνών εσβεσμένων πυρών.»Απολογία του Γ.Παπαδοπούλου (Απόσπασμα σχετικό προς τα συνθήματα Ψωμί παιδεία ελευθερία)«..Ως προς το ψωμί, την οικονομίαν, παραλάβαμεν το εθνικόν εισόδημα εις τα 565 δολλάρια, και παραδώσαμε την διαχείρισιν της εξουσίας όταν ανετράπημεν εις 1.100.Παραλάβαμεν τον προϋπολογισμόν της χώρας εις το ύψος των 29 δισεκατομμυρίων και 9 παραδώσαμεν την αρχήν, με τον προϋπολογισμόν της χώρας εις 109 δισεκατομμύρια.Παραλάβαμεν το συναλλαγματικόν απόθεμα της χώρας εις τα 200 εκατομμύρια δολλάρια και το παραδώσαμεν εις τον ένα δισεκατομμύριον πεντήκοντα εκατομμύρια δολλάρια. ..Παιδεία! Δύο δισεκατομμύρια τετρακόσια εκατομμύρια ήσαν αι δαπάναι του προϋπολογισμού υπέρ της παιδείας όταν αναλάβομεν την αρχήν. Και παραδώσαμεν κονδύλιον εγγεγραμμένον εις τον προϋπολογισμόν ύψους 15 δισεκατομμυρίων.Εξακόσιες είκοσι επτά ήσαν αι θέσεις των λειτουργών της ανωτάτης παιδείας, διότι δεν θα αναφερθώ εις την γενικήν, και ανεπτύξαμεν τας καθηγητικάς έδρας εις τον αριθμόν των εννεακοσίων εβδομήκοντα περίπου.Δύο χιλιάδες εξακόσιοι ήσαν οι προβλεπόμενοι βοηθοί Καθηγητών, ως βοηθητικόν εκπαιδευτικόν προσωπικόν εις τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, και όταν παραδώσαμεν την αρχήν αι νομοθετημέναι θέσεις ανήρχοντο εις έξι χιλιάδας επτακοσίας, εάν δεν με απατά η μνήμη, εξ αυτών δε είχε κατορθωθεί να συμπληρωθούν περί τας τέσσερεις χιλιάδας οκτακοσίας.Εδιπλασιάσαμε τας δυναμένας να προσφερθώσι υπηρεσίας εκ μέρους των φοιτητικών λεσχών, εβελτιώσαμε το φοιτητικόν συσσίτιον. Εχορηγήσαμεν τα φοιτητικά δάνεια.Εχορηγήσαμε δωρεάν τα συγγράματα προς τους φοιτητάς. Εν πάση δε περιπτώσει ολοκληρώσαμε την έννοιαν εις την πραγματικήν μορφήν της δωρεάν παιδείας εις τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα...»Δημοσιεύσεις εφημεριδων/Δικαστική απόφασις ΕΣΤΙΑ 28 -02 1977«Αψευδής Μαρτυρία.Με τα αθωωτικάς αποφάσεις του Πενταμελούς εφετείου που εδίκασε τους κατηγορηθέντας αξιωματικούς, τίθεται πλέον οριστικώς τέρμα εις  μιαν θλιβεράν  υπόθεσιν η οποία επι 2 1/2 ετη συνετήρει δια χαλκευμένων ιστοριώνη αριστερά προπαγάνδα , επιδιώκουσα κατά πάγιον κομμουνιστικόν σύστημα –να δημιουργήσει εν « έπος» συντηρούμενον δια της ψευδολόγου προβολής ανυπάρκτων σφαγών « των ηρωικώς  μαχομένων φοιτητών» , που « έπεσαν γιατη λευτεριά της Ελλάδος» .  Ηδη όμως δια των αποφάσεων του Εφετείου, όχο μόνον απεδόθη το δίκαιον    εις τους κατηγορηθέντας αξιωματικούς , αλλ’ αποκατεστάθη και η αλήθεια περί την υπόθεσιν αυτήν, δεδομένου ότι άπαξ  έτι10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου