Ανάπτυξη

Γράφει ο
Νίκος Γιαννιός

Στα λόγια είναι εύκολη αλλά η επίτευξή της απαιτεί ολική ρήξη με το παρελθόν και αλλαγή πορείας
Ανάπτυξη είναι η οργανωμένη διαδικασία παραγωγής πλούτου. Επιτυγχάνεται από τις συνεργαζόμενες δράσεις των πρωταγωνιστών, ιδιωτών και κράτους και με την αυστηρή τήρηση συγκεκριμένων κανόνων που εγγυώνται να την καταστήσουν ωφέλιμη στο κοινωνικό σύνολο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι δράσεις αυτές να μην είναι βλαπτικές και να μην θέτουν σε αμφιβολία ή κρίση, την ποιότητα της ζωής.
Η πιεστική απαίτηση των δανειστών μας για μνημονιακές δράσεις που αποσκοπούν στην φτωχοποίηση της κοινωνίας μας και ειδικά της εργατικής τάξης και της μεσαίας των ελευθέρων επαγγελματιών, ώστε να μειωθεί το κόστος της παραγωγής στον
τόπο μας, ασφαλώς δεν εγγυώνται την ανάπτυξη αφού δεν στηρίζουν την εγχώρια παραγωγή και αγορά. Δεν μπορούν και δεν αρκούν αυτές οι επιλογές που δοκιμάσθηκαν μεν επιτυχώς στο παρελθόν συνοδεύτηκαν όμως και από μια ευεργετική υποτίμηση του νομίσματος. Η συνταγή αποδείχθηκε λανθασμένη με την παραμονή της χώρας στην ζώνη του ευρώ με αποτέλεσμα η ανάπτυξη να στηρίζεται αποκλειστικά στην πώληση του εθνικού πλούτου και μάλιστα σε πολύ χαμηλές τιμές. Ξεπουλάμε.
Υπάρχει άλλη συνταγή για να οδηγηθούμε στην ανάπτυξη με το ευρώ; Δύσκολο μεν αλλά όχι ανέφικτο. Δεν έχει ξαναγίνει και οι περιπτώσεις των άλλων μικρών της Ευρώπης που ξέφυγαν από την κρίση, ήσαν πολύ διαφορετικές από την δική μας. Εδώ υπάρχουν παθογένειες και αγκυλώσεις ποιοτικές που τις γέννησε ένα άθλιο γραφειοκρατικό και πελατειακό κράτος από τις οποίες αν δεν αποφασίσουμε να απαλλαγούμε δεν θα υπάρξει ελπίδα καμιά για τον τόπο. Δεν αρκεί να λέμε στους σημερινούς ανεύθυνους κυβερνώντες «όσο πιο γρήγορα φύγετε τόσο μικρότερη θα είναι η ζημιά» ακόμη κι αν αυτό είναι αλήθεια. Εγώ θέλω να ακούσω ένα πρόγραμμα δράσεων με στόχο και όραμα.
Όλοι όσοι έχουμε δημιουργήσει εργαζόμενοι στον ελεύθερο στίβο, έχουμε άποψη. Ειδικά εκείνοι που είχαμε απέναντι μας το κράτος. Αυτό το κράτος αφέντη, αναξιόπιστο και κακόβουλο, που υπήρξε δυνάστης και εχθρός μας, με την νομενκλατούρα της γραφειοκρατίας επαίτη και εκβιαστή και την πολιτική ηγεσία ανεπαρκή. Το φώναξε πρώτος ο κ. Μητσοτάκης και τον έριξαν οι εξαγορασμένοι από συγκεκριμένο Γερμανικό κολοσσό. Το επανέλαβε ο κ. Καραμανλής και βρήκε απέναντί του άλλους εξαγορασμένους να του λένε λεφτά υπάρχουν και ξένα συμφέροντα να του δείχνουν την πόρτα. Τώρα όμως, στα χρόνια της κρίσης πολλές είναι οι φωνές εκείνων που έκαναν γαργάρες τις μεγαλοστομίες του παρελθόντος. Είναι μοναδική ευκαιρία. Ας προχωρήσουμε λοιπόν στην ανασυγκρότηση του κράτους, είναι απαραίτητη προϋπόθεση, την έχουμε ανάγκη.
Δεν τα ξέρω όλα και δάσκαλος δεν θέλω και ούτε μπορώ να γίνω. Αυτά που ξέρω όμως, αυτά που με δυσκόλεψαν στην ζωή μου ή αυτά που είδα να βασανίζουν άλλους δίπλα μου, θα τα πω:
Τα γενικά και τετριμμένα που θα πω είναι μόλις δύο:

1. Πολυνομία – Κακονομία – Ανομία

Πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτό το μπάχαλο. Οι νόμοι πρέπει να είναι απλοί, ευκρινείς και συγκεκριμένοι. Το κράτος πρέπει να εμπιστεύεται τους πολίτες του, να τους σέβεται και να τιμωρεί τους παραβάτες. Σβήστε και ξαναγράψτε αμέσως τώρα.
       2. ΔημόσιοΤο κράτος να περιοριστεί στον προγραμματισμό και στον έλεγχο. Να περιοριστεί εις το ελάχιστο η γραφειοκρατία. Ας μην καταργήσουμε την μονιμότητα διότι το πολιτικό μας σύστημα δεν είναι ακόμη ώριμο, αλλά ας διορίζονται οι καλύτεροι με αντικειμενικά προσόντα. Παράλληλα βέβαια πρέπει να εφαρμοστούν απλές και αντικειμενικές διαδικασίες απομάκρυνσης όσων δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στις υποχρεώσεις τους. Να σταματήσει η μέθοδος χρήσης στρατιάς μετακλητών υπαλλήλων από τους εκάστοτε κρατούντες. Πρέπει να δομηθεί μια ποιοτική δημόσια διοίκηση ικανή να εξασφαλίζει την λειτουργία του κράτους χωρίς ειδικούς συμβούλους, ακόμη και χωρίς κυβέρνηση, όπως γίνεται αλλού σήμερα (Ολλανδία). Κλείστε το παλιομάγαζο και ανοίξτε καινούριο.
Στον προγραμματισμό έχω να πω εν συντομία τα ακόλουθα, ολίγα και γενικά επίσης:
       1. Ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η τοπική κοινωνία πρέπει να έχει δεσμευτική άποψη για το μέλλον της. Αυτή πρέπει να εγκρίνει, να παρακολουθεί και να ελέγχει τις τοπικές οικονομικές και πολιτιστικές δράσεις, στα πλαίσια του κυβερνητικού προγράμματος. Αυτή πρέπει να παίρνει το ρίσκο και να πληρώνει τα λάθη της.
       2. Να δημιουργηθούν νομικά εργαλεία.
Απαιτούνται προβλέψεις ικανές να εξασφαλίζουν και να εγγυώνται τον αποτελεσματικό και γρήγορο προγραμματισμό:
Είναι απαραίτητος ο ανασχεδιασμός της νομοθεσίας και των διαδικασιών έγκρισης των σχεδίων πόλεως. Ο μέγιστος χρόνος ολοκλήρωσης, θα μπορούσε να είναι έξι (6) μήνες, όχι σαν σήμερα που απαιτούνται 10 έως 15 χρόνια. Να καθοριστούν χρήσεις γης παντού, σε όλη την επικράτεια, ώστε να γνωρίζουν όλοι τι επιτρέπεται και τι μπορούν σε κάθε περιοχή την οποία θα δεσμεύει ο κεντρικός έλεγχος.
Χρειαζόμαστε έναν αναδασμό ευρείας κλίμακας, στους κάμπους στα ημιορεινά και στα ορεινά με στόχο τον σχηματισμό ανταγωνιστικών συνεταιριστικών μετοχικών εταιρειών ή οικογενειακών ή προσωπικών, αγροτικών επιχειρήσεων παραγωγής με την κατάλληλη κατά περίπτωση έκταση καλλιεργήσιμης γης. Πρέπει να υπάρξει κεντρικός προγραμματισμός της παραγωγής του πρωτογενούς τομέα και εξειδίκευση των καλλιεργειών.
Απαιτείται κεντρικός προγραμματισμός και περιχάραξη των πεδίων οικονομικής δράσης και απλοποίηση των διαδικασιών. Να βάλουμε στόχο το ελάχιστο κατά περίπτωση χρονικό όριο και να περιορίσουμε την σημερινή αναγκαιότητα των συναρμοδιοτήτων που καθιστούν τις εγκρίσεις περιπέτεια.
Να στηρίξουμε ποικιλοτρόπως  τον θεσμό της οικογενειακής επιχείρησης στην οποία προσφέρουν εργασία συγγενείς πρώτου και δευτέρου βαθμού.
Να καταργηθούν ολοσχερώς τα προνόμια των συντεχνιών.
       3. Μεταφορές.
Να γίνουν εργαλείο ανάπτυξης. Να ενισχυθούν οι στρατηγικής σημασίας λιμένες Καλαμάτας, Βόλου, Ηγουμενίτσας και Αλεξανδρούπολης, πέραν εκείνων του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.

Το ηλεκτρικό τραίνο να πάει παντού και ειδικά να συνδέσει τους στρατηγικής σημασίας λιμένες με το εθνικό δίκτυο και το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό.
Να οργανωθούν ενιαίοι κόμβοι (Λιμάνι – Τραίνο – Αεροδρόμιο – Σταθμός μεταφόρτωσης φορτηγών αυτοκινήτων) για τον ταχύρυθμο συντονισμό των μεταφορών εμπορευμάτων και ανθρώπων και να κωδικοποιηθούν οι μεταφορές εντός των αστικών περιοχών.
Να οργανωθούν και να ενισχυθούν οι διαδρομές και η λειτουργία των μικρών θαλάσσιων μεταφορών που έχει ανάγκη ο τόπος.
       4. Τουρισμός.
Η ανάπτυξη πρέπει να γίνει με εξειδίκευση και ποιότητα. Απαιτείται αυστηρότητα στον  έλεγχο της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών.  Πρέπει επίσης να κωδικοποιηθούν οι εποχιακές δράσεις και να ελαχιστοποιηθεί ο απαιτούμενος χρόνος αδειοδοτήσεων. Να τεθεί τέρμα στο μπάχαλο και στην ασυδοσία.
       5. Ενέργεια.
Να παραχωρηθεί το δικαίωμα παραγωγής ενέργειας στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπως γίνεται στις πλέον προηγμένες χώρες της Ευρώπης.
Στον τόπο μας μπορούμε να έχουμε καθαρή ενέργεια σε χαμηλό κόστος. Να μεριμνήσουμε να εντατικοποιηθεί η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και βιοκαύσιμα και να προγραμματίσουμε την παραγωγή υδρογόνου στα πλούσια γεωθερμικά μας πεδία.
Να καταργηθούν εκείνες οι απίθανες κρατήσεις, που τις επέβαλλαν τεχνηέντως οι εργατοπατέρες της ΔΕΗ υπέρ ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ, ΥΚΩ, ΕΤΜΕΑΡ  και οι αναφερόμενες ως λοιπές χρεώσεις που διπλασιάζουν το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος στο σπίτι μας και στην παραγωγή.
        6. Φορολογικό.
Να γίνει εργαλείο ανάπτυξης και όχι φτωχοποίησης. Να καταργηθεί το 4^ο μνημόνιο που πρόσφατα ψηφίστηκε υπό την πίεση των δανειστών μας λόγω της διαπραγματευτικής ανικανότητας των κυβερνόντων, αλλά και εξ αιτίας της κόντρας ανάμεσα στο ΔΝΤ και στην Γερμανοκρατούμενη ΕΕ. Να μειωθεί αισθητά ο άμεσος φόρος φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων, να εξαιρεθούν της φορολογητέας ύλης οι δαπάνες προμηθείας προϊόντων των οποίων η παραγωγή γίνεται στην χώρα μας και να απαλλαγούν της υποχρέωσης καταβολής φόρου τα ποσά πληρωμής ή απόσβεσης των λογιστικών ή πραγματικών τοκοχρεολυσίων, αγορών και επενδύσεων. Να μειωθεί ο ΦΠΑ και να θεσπισθεί φόρος πολυτελείας για τα εισαγόμενα προϊόντα ακόμη  και από χώρες της ΕΕ.
       7. Παιδεία.   
Να απελευθερωθεί το σύστημα παιδείας από όλες τις αναχρονιστικές προβλέψεις που επιτρέπουν τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της γνώσης από το άθλιο κράτος, την ακαδημαϊκή οικογενειοκρατία, την ευνοιοκρατία και τον παθογόνο αριστερισμό και να τεθεί σε πλήρη ισχύ η συμφωνία της Μπολόνιας.
Να υπάρξει κεντρικός προγραμματισμός ώστε να σταματήσει η αθρόα και ανεξέλεγκτη παραγωγή επιστημόνων. Να ενισχυθεί το κλασσικό μέρος των υποχρεωτικών σπουδών με επιλεκτική διδασκαλία από το έργο των μεγάλων Ελλήνων φιλοσόφων και ποιητών και να δοθεί έμφαση στην τεχνική παιδεία και στην επαγγελματικό προσανατολισμό. Τέλος να προβλεφθούν εξειδικευμένα κίνητρα για να προτιμήσουν την χώρα μας για τις σπουδές τους ξένοι φοιτητές και έτσι να ξαναγίνει αυτή η πατρίδα φάρος γνώσης, πολιτισμού και προόδου.
       8. Ειδικές σχέσεις με την ΕΕ.
Να απαιτήσουμε από τους εταίρους μας την επίδειξη έμπρακτης αλληλεγγύης.  Να ζητηθούν εξαιρέσεις για περιορισμένη και προσωρινή προστασία της Ελληνικής παραγωγής. Να ζητηθεί η έμπρακτη προστασία των συνόρων μας ώστε να περιορισθούν οι δαπάνες προμηθείας πολεμικού υλικού για μια μεγάλη χρονική περίοδο.
Να ζητηθεί η εφαρμογή των προβλέψεων αλλαγής προσανατολισμού των Βαλκανικών αξόνων μεταφοράς σύμφωνα με τις μελέτες που ετοίμασε η χώρα στην περίοδο 2004 – 2008, ώστε να συντομευθεί η απόσταση των Ελληνικών προϊόντων από τις ευρωπαϊκές αγορές. Να ζητηθεί η ενεργοποίηση της Μεσογειακής Ένωσης και της ένωσης των παρευξεινίων κρατών.
Να ζητηθούν διευκολύνσεις πληρωμής του χρέους με: Υιοθέτηση μεγάλης περιόδου χάριτος. Επιμήκυνση απόσβεσης και περιορισμό του επιτοκίου σε εκείνο της ΕΚΤ. Επιστροφή των κερδών που πραγματοποιήθηκαν από τα Ελληνικά ομόλογα και τον τοκισμό των δανεικών και να συνδεθεί η πυκνότητα και του ύψος των χρεολυσίων με την αύξηση του ΑΕΠ. Έτσι μόνο η Ελλάδα θα μπορέσει να ολοκληρώσει την αποπληρωμή των χρεών της χωρίς να πτωχεύσει, η να στραγγαλίσει τον λαό της.  
       9. Ασφαλιστικό.
Όχι εξίσωση προς τα κάτω. Να μην πνίξει ο δημόσιος τομέας τον ιδιωτικό. Η ενοποίηση δεν πρέπει να στηριχθεί στην λεηλασία των υγειών Ταμείων του ιδιωτικού τομέα. Να διασωθούν τα υγιή ασφαλιστικά Ταμεία του ιδιωτικού τομέα και να εξαιρεθούν του ΕΦΚΑ. Ο υπόλοιπος ιδιωτικός τομέας να χρηματοδοτήσει το δικό του ενιαίο Ταμείο και ο ΕΦΚΑ να περιοριστεί στην ασφάλιση των εργαζομένων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ώστε οι κρατικές υποχρεώσεις να αφορούν μόνο σε αυτόν.
      10. Εμπορική Ναυτιλία
Ποιος θα φέρει επιτέλους τους εφοπλιστές μας στο Πειραιά;
      11. Δικαιοσύνη
Κάποιος πρέπει να επινοήσει τον τρόπο και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν ώστε οι δικαστικές υποθέσεις, ειδικά οι αστικές να περαιώνονται μέσα σε λογικά χρονικά διαστήματα.
Θα περιοριστώ προς το παρόν σε αυτά τα ολίγα και γενικά. Θα ήθελα όμως να ακούσω κάποιον πολιτικό μας να ανοίξει την κουβέντα, ειδικά κάποιον από αυτούς που εμπιστεύομαι. Όχι υποχρεωτικά με όσα επισημαίνω εδώ, αλλά με κάτι ανάλογο, με κάτι που να πείθει ότι υπάρχει σχεδιασμός και προετοιμασία για το αύριο, για το αύριο που είναι κοντά, πολύ κοντά.