Ούτε οι πιο σφοδροί επικριτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν περίμεναν μια τόσο κακή κυβέρνηση της αριστεράς.
Για τους ρομαντικούς του χώρου, το πράγμα στράβωσε από την αρχή.
Εκείνο το καπουτσίνο στη φωτογραφία από τη συνάντηση Τσίπρα- Καμμένου στη Κουμουνδούρου, την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015, είχε «κάψει» τους πιο παρατηρητικούς. Ούτε δυο γουλιές δεν είχε πιει ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και ο Τσίπρας κάλεσε τους δημοσιογράφους για να ανακοινώσει τη συμφωνία τους. Δηλαδή, τα είχαν συμφωνήσει από πριν. Το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς με ένα κόμμα από τα σπλάχνα της δεξιάς για την... πρώτη φορά αριστερά!
Μετά, το σκίσιμο των μνημονίων αντικαταστάθηκε από τη δημιουργική ασάφεια και τη σκληρή διαπραγμάτευση των... 17 ωρών. Τι άλλο να κάνει το παιδί; Να βγάλει τη χώρα από την ΕΕ; Θα ήταν καταστροφή, είπαν κάποιοι για να στηρίξουν τη στροφή. Μα αυτά έλεγαν και οι άλλοι, τους απάντησαν εμβρόντητοι και οι πιο καλόπιστοι. Ακολούθησε το δημοψήφισμα, που αναπτέρωσε τις ελπίδες όσων πίστευαν στον άλλο δρόμο του Αλέξη. Αλλά ο Τσίπρας διάβασε το «όχι» ως «ναι» και παρουσίασε ένα νέο μνημόνιο στη Βουλή. Ο πρωθυπουργός έκανε εκλογές εξπρές και μετέτρεψε το 3ο μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ σε μνημόνιο του ελληνικού λαού. Αυτό λένε τα στελέχη του στα τηλεοπτικά πάνελ: ο λαός ήξερε τι ψήφιζε τον Σεπτέμβριο. Το λένε ως δικαιολογία που «ξέχασαν» το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης με το οποίο είχαν εκλεγεί έξι μήνες πριν, τον Ιανουάριο του 2015.
90 χρόνια ιστορίας της αριστεράς ξεθώριασαν σε 9 μήνες εξουσίας.
Πάντως, από εκείνες τις εκλογές προέκυψε η πιο σταθερή κυβέρνηση των τελευταίων ετών. Με μία γρήγορη απώλεια οι 153 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ λένε «ναι σε όλα», αν και δηλώνουν ότι το κάνουν ενώ κλαίνε. Μεγάλο πράγμα να κλαις. Αυξάνει τις συντάξεις. Κλαίγοντας διατήρησαν τον ΕΝΦΙΑ, αύξησαν φόρους και μείωσαν μισθούς και συντάξεις. Αλλά, εφαρμόζουν το παράλληλο πρόγραμμα. Μια σειρά από αριστερές τομές. Οι σημαιοφόροι στα δημοτικά θα βγαίνουν με κλήρωση, οι πανελλαδικές εξετάσεις θα καταργηθούν (κάποτε) κοκ. Ενώ έχουν ήδη θεσμοθετήσει το δικαίωμα ψήφου στα 17 και γεμίζουν το δημόσιο με μετακλητούς και συμβασιούχους. Λαϊκισμός και πελατειακές σχέσεις. Όπως έκαναν και οι άλλοι με μία αυξημένη δόση ιδεοληψίας. Δηλαδή, χειρότερα.
Και όλα αυτά με φόντο παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, ένα επίπλαστο sucess story, αποκαλύψεις για τη διαπραγμάτευση Βαρουφάκη το πρώτο εξάμηνο του 2015 και μία σειρά... οικογενειακών διευθετήσεων. Ο ξάδερφος, ο κολλητός, ο σύντροφος (στο σπίτι όχι στην πολιτική), ο μπαμπάς κοκ. Η αριστερά στα χειρότερα της.
Γιάννης Αντύπας
Για τους ρομαντικούς του χώρου, το πράγμα στράβωσε από την αρχή.
Εκείνο το καπουτσίνο στη φωτογραφία από τη συνάντηση Τσίπρα- Καμμένου στη Κουμουνδούρου, την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015, είχε «κάψει» τους πιο παρατηρητικούς. Ούτε δυο γουλιές δεν είχε πιει ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και ο Τσίπρας κάλεσε τους δημοσιογράφους για να ανακοινώσει τη συμφωνία τους. Δηλαδή, τα είχαν συμφωνήσει από πριν. Το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς με ένα κόμμα από τα σπλάχνα της δεξιάς για την... πρώτη φορά αριστερά!
Μετά, το σκίσιμο των μνημονίων αντικαταστάθηκε από τη δημιουργική ασάφεια και τη σκληρή διαπραγμάτευση των... 17 ωρών. Τι άλλο να κάνει το παιδί; Να βγάλει τη χώρα από την ΕΕ; Θα ήταν καταστροφή, είπαν κάποιοι για να στηρίξουν τη στροφή. Μα αυτά έλεγαν και οι άλλοι, τους απάντησαν εμβρόντητοι και οι πιο καλόπιστοι. Ακολούθησε το δημοψήφισμα, που αναπτέρωσε τις ελπίδες όσων πίστευαν στον άλλο δρόμο του Αλέξη. Αλλά ο Τσίπρας διάβασε το «όχι» ως «ναι» και παρουσίασε ένα νέο μνημόνιο στη Βουλή. Ο πρωθυπουργός έκανε εκλογές εξπρές και μετέτρεψε το 3ο μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ σε μνημόνιο του ελληνικού λαού. Αυτό λένε τα στελέχη του στα τηλεοπτικά πάνελ: ο λαός ήξερε τι ψήφιζε τον Σεπτέμβριο. Το λένε ως δικαιολογία που «ξέχασαν» το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης με το οποίο είχαν εκλεγεί έξι μήνες πριν, τον Ιανουάριο του 2015.
90 χρόνια ιστορίας της αριστεράς ξεθώριασαν σε 9 μήνες εξουσίας.
Πάντως, από εκείνες τις εκλογές προέκυψε η πιο σταθερή κυβέρνηση των τελευταίων ετών. Με μία γρήγορη απώλεια οι 153 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ λένε «ναι σε όλα», αν και δηλώνουν ότι το κάνουν ενώ κλαίνε. Μεγάλο πράγμα να κλαις. Αυξάνει τις συντάξεις. Κλαίγοντας διατήρησαν τον ΕΝΦΙΑ, αύξησαν φόρους και μείωσαν μισθούς και συντάξεις. Αλλά, εφαρμόζουν το παράλληλο πρόγραμμα. Μια σειρά από αριστερές τομές. Οι σημαιοφόροι στα δημοτικά θα βγαίνουν με κλήρωση, οι πανελλαδικές εξετάσεις θα καταργηθούν (κάποτε) κοκ. Ενώ έχουν ήδη θεσμοθετήσει το δικαίωμα ψήφου στα 17 και γεμίζουν το δημόσιο με μετακλητούς και συμβασιούχους. Λαϊκισμός και πελατειακές σχέσεις. Όπως έκαναν και οι άλλοι με μία αυξημένη δόση ιδεοληψίας. Δηλαδή, χειρότερα.
Και όλα αυτά με φόντο παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, ένα επίπλαστο sucess story, αποκαλύψεις για τη διαπραγμάτευση Βαρουφάκη το πρώτο εξάμηνο του 2015 και μία σειρά... οικογενειακών διευθετήσεων. Ο ξάδερφος, ο κολλητός, ο σύντροφος (στο σπίτι όχι στην πολιτική), ο μπαμπάς κοκ. Η αριστερά στα χειρότερα της.
Γιάννης Αντύπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου