Ανασχηματισμός /Αναδόμηση Καθιερωμένων Αντιλήψεων

Κώστα  Δημ. Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Σκέφτηκα, επειδή συνηθίζεται από τους -εκάστοτε- εξουσιαστές να προβαίνουν σε Ανασχηματισμούς / Αναδομήσεις / Ανασυνθέσεις Κυβερνητικές, να επιχειρήσω κάτι ανάλογο, που θα αφορά στην αλλαγή ορισμένων καθιερωμένων απόψεών μας.

1. Θεωρώ πως θα πρέπει να επανεξεταστεί, στο υπό αναθεώρηση  Σύνταγμα, η προνομία  των  Πρωθυπουργών  να  επιλέγουν - κατ' αποκλειστικότητα - τη σύνθεση των Κυβερνήσεών τους.

Ο  συγκεντρωτισμός   εξουσιών / προνομίων  σε  ένα  πρόσωπο δημιουργεί  προβληματισμό εξαιτίας των ανθρωπίνων προτιμήσεων /δεσμών που επηρεάζουν αναπόφευκτα.

Αν όμως η επιλογή ανήκε και σε άλλα, επιλεγμένα, επίλεκτα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος (ή των συγκυβερνώντων σχημάτων) θα διασφαλίζονταν περισσότερο η ποιότητα των επιλογών.

2. Οι διάφοροι Υπουργοί μας θα μπορούσαν - λαϊκά - να χαρακτηριστούν και ως ........αυτοφοράκηδες, οι οποίοι "πληρώνουν τη νύφη", αν η κυβερνητική διαχείριση (ή μήπως ... επιχείρηση; ) δεν πηγαίνει καλά. Τιμωρούνται = Αναδομούνται, πάνε σπίτι τους.

Περιέργως ο κατ' εξοχήν /κατ' αποκλειστικότητα /προνομία Πρωθυπουργός  ... παραμένει στη θέση του. Άσπιλος, αμίαντος (=αμόλυντος), ΑΝΑΓΓΙΧΤΟΣ από κάθε επαφή ή ανάμιξη με ευθύνες (!).

Αυτό ασφαλώς και θα πρέπει - συνταγματικά - να διορθωθεί, να μετασχηματιστεί , επειδή δεν είναι λογικό, ηθικό, δημοκρατικό, δίκαιο, ή γενναίο.

Υπάρχει - πρέπει να υπάρχει -συνευθύνη. Προέχει βέβαια εκείνη του -εκάστοτε - κυβερνήτη.

3. Υπουργικές Μεταθέσεις.

Είθισται να καταφεύγουν οι Πρωθυπουργοί και σε (αναδομητικές ) μεταθέσεις Υπουργών (και ευθυνών;) από ένα Υπουργείο, σε άλλο.

Προσωπικά δεν το αντιλαμβάνομαι, ούτε το υιοθετώ. Ασφαλώς και κατανοώ τις σκοπιμότητες αλλά η επιβράβευση - ή έστω η συνέχιση της ανοχής κάποιου ο οποίος (υποτίθεται ή όντως) απέτυχε σε κάποιο Υπουργικό θώκο - δεν είναι σώφρων /ενδεδειγμένη τακτική. (Επιπρόσθετα, οι νέοι Υπουργοί έχουν το χρόνο να ενημερώνουν σχετικά με τα νέα τους καθήκοντα.

Η ακολουθούμενη, παραδοσιακά ανακύκληση προσώπων - για προφανείς, αποδοκιμαστέους λόγους - δεν προάγει το -κάθε- κυβερνητικό έργο.

4. Τοπικιστικές Υπουργοποιήσεις:

Τοποθετούνται άτομα- ανεξάρτητα από την καταλληλότητα , το ποιόν , τις επιδόσεις τους σε καίρια πόστα κυβερνητικά επειδή θα πρέπει να εκπροσωπηθεί (και) η τάδε περιφέρεια της Επικράτειας.

Έτσι ενδέχεται να δείτε: Αργίτικο πεπόνι, καρπούζι Μανωλάδας, πατάτα Νευροκοπίου , φάβα Σαντορίνης, κρόκο Κοζάνης κ.ο.κ με ...χαρτοφυλάκιο. Και, μετά, όλοι μας - υποκριτικά - απορούμε γιατί το ... "προϊόν" απέτυχε. Άλλοι, άλλος απέτυχε.

5. Οι ισορροπίες και ο - εκάστοτε - Πρωθυπουργός ισορροπιστής (;) : Προεξάρχει η τήρησης της ισορροπίας δυνάμεων  με στοχευμένες (μικρο) πολιτικάντικες τοποθετήσεις και κομματικούς ελιγμούς.

Κάτι που οδηγεί σε περίεργες (sic) επιλογές.

Ως παράδειγμα θα χρησιμοποιήσω δύο - υπάρχουν και άλλα - περιπτώσεις του πρόσφατου ανασχηματισμού:

Τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων (;) και τον Υφυπουργό Υγείας, οι οποίοι εκτιμάται πως απέτυχαν και προκάλεσαν (σύμφωνα με τον κόσμο και τα ΜΜΕ )

·        Ο κος Υφ/γος Υγείας: Παρέμεινε στη θέση του. Επιβραβεύτηκε, επειδή έτσι έκρινε ο κος Πρωθυπουργός. Ενέκρινε την απόδοση τόσο του έργου, όσο και τη συμπεριφορά του. Συνεπώς αν αύριο χειροτερέψουν τα πράγματα , οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του και όχι να τις μεταθέσει ... αναδομώντας τον.

·        Ο κος Υπουργός Παιδείας:

Παρά το ότι ισχύουν τα ίδια, πήγε σπίτι του. Όχι επειδή αυτό έπρεπε να γίνει, αλλά για άλλους λόγους. Του πρότεινε άλλο Υπουργείο, αλλά εκείνος δεν τον δέχτηκε.

ΥΓ Εννοείται ότι η κατάργηση των παραγραφών θα πρέπει να είναι εκ των ων ουκ άνευ