Ο Κ. Μητσοτάκης παρουσίασε τις θέσεις του για την οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την ανεργία στην προσυνεδριακή εκδήλωση στον Πειραιά.
Ομολογουμένως είχε άνεση και αυτοπεποίθηση σε όσα είπε, με απλό και κατανοητό τρόπο για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, για την μείωση του κράτους, της γραφειοκρατίας, της φορολογίας και γενικά οι σκέψεις του για την επιχειρηματικότητα είναι προς την σωστή κατεύθυνση.
Διόρθωσε σημαντικά την ρητορική του σε σχέση με όσα ατυχή είχε πει στο παρελθόν, όσον αφορά την επιχειρηματικότητα τις
πτωχεύσεις και την αντιμετώπιση των “κακών επιχειρηματιών”.
Επίσης οι θέσεις του για τις επιχειρησιακές συμβάσεις, για τους εργαζόμενους, για τους εργοδότες αλλά και για τον αρνητικό ρόλο που έπαιξαν οι κομματικοί συνδικαλιστές ήταν σωστές.
Όμως υπήρξαν και μεγάλες αδυναμίες σε κάποια ζητήματα και αναφέρομαι συγκεκριμένα σε όσα είπε για τις επενδύσεις, για τις επενδυτικές προτεραιότητες και εν γένει για τους τομείς ανάπτυξης της οικονομίας:
Είπε: «Θέλω να τονίσω ότι τα επιχειρηματικά παραδείγματα που παρουσιάστηκαν είναι παραδείγματα επιχειρήσεων που προσφέρουν ένα πολύ καλό εργασιακό περιβάλλον και σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης για αυτές και για τους εργαζόμενους. Είναι επιχειρήσεις οι οποίες επενδύουν στα βασικά συγκριτικά πλεονεκτήματα τα οποία έχει η χώρα, την ευρηματικότητα, την καινοτομία. Είναι δηλαδή επιχειρήσεις, που έχουν αμιγώς εξαγωγικό προσανατολισμό... ».
• Τα βασικά συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας στον παραγωγικό τομέα όμως σίγουρα δεν είναι η ευρηματικότητα και η καινοτομία όπως είπε, στα οποία υστερούμε και στα δύο. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας βρίσκονται στους ανεκμετάλλευτους αγροδιατροφικούς παραγωγικούς τομείς οι οποίοι σήμερα παρουσιάζουν χαμηλή απόδοση, γιατί ακριβώς δεν έχουν εντάξει την τεχνολογία και την καινοτομία στην παραγωγική διαδικασία. Βρίσκονται στο τουρισμό, στη ναυτιλία, στο φυσικό περιβάλλον και στους ανεκμετάλλευτους γεωφυσικούς πόρους (ορυκτό πλούτο, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κλπ).
• Στην ουσία επικεντρώθηκε στον εξαγωγικό τομέα για την ανάπτυξη της χώρας, αλλά σήμερα όπως έχει διαμορφωθεί η οικονομία της Ελλάδος το βασικό πρόβλημα για την ανάπτυξη δεν είναι οι εξαγωγές. Οι εξαγωγές είναι η μία όψη του νομίσματος. Όταν δεν καλύπτουμε τις ανάγκες της χώρας στα περισσότερα βασικά είδη διαβίωσης και το εμπορικό ισοζύγιο είναι προβληματικό λόγω της ισχνής παραγωγικής βάσης στα είδη αυτά, τότε αυτό που προβάλλει ως παράδειγμα/πρόταση είναι εξαιρετικά ελλιπές.
• Η προσπάθεια για ανάπτυξη της χώρα θα πρέπει να γίνει παράλληλα και στους δύο τομείς, κυρίως στη μείωση των εισαγωγών με κάλυψη των εσωτερικών μας αναγκών από την δική μας παραγωγική βάση και με ταυτόχρονη βελτίωση και του εξαγωγικού τομέα. Έτσι θα βελτιωθεί το εμπορικό ισοζύγιο και θα βελτιωθεί η αυτάρκεια και η αυτονομία της χώρας στα βασικά είδη διαβίωσης.
Είπε: «Κάποιες επενδύσεις είναι πιο σημαντικές από άλλες και αυτό γιατί κάποιες επενδύσεις θα ριζώσουν πιο εύκολα και θα δώσουν καλύτερα αμειβόμενες θέσεις απασχόλησης και καλύτερες προοπτικές στους νέους μας”.
• Μπορεί να είναι έτσι, αλλά δεν προσδιόρισε ποιες είναι αυτές οι επενδύσεις; Σε ποιο τομέα και πως θα παρακινηθούν για να έλθουν στην Ελλάδα; Αυτό μέχρι σήμερα αφήνεται στη τύχη του, χωρίς να γίνονται οι αναγκαίες ενέργειες από το κράτος για να προσελκυσθούν επενδύσεις σε συγκεκριμένους τομείς.
Είπε: «… για το πόσο γρήγορα αλλάζει η αγορά εργασίας. Σε πέντε, δέκα, δεκαπέντε χρόνια ολόκληρα επαγγέλματα δεν θα υπάρχουν πια, αλλά καινούργια θα δημιουργηθούν. Δεξιότητες που έχουν να κάνουν κυρίως με συναισθηματική νοημοσύνη, με την δυνατότητα να διοικούμε ανθρώπους, να διαχειριζόμαστε δύσκολες καταστάσεις, να αναπτύσσουμε κριτική σκέψη, αυτές οι δεξιότητες θα είναι πολύ σημαντικές. Γιατί πολύ απλά αυτά θα είναι πράγματα που τα ρομπότ δεν θα μπορούν να κάνουν».
• Η συζήτηση για τα ρομπότ έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν σε όλο τον κόσμο και παρά την εξέλιξη της ρομποτικής, στην Ελλάδα τουλάχιστον, θα χρειαστούν πολύ περισσότερα χρόνια από τα 5-10-15 που ανέφερε, αφού η βιομηχανική βάση της χώρας είναι ελάχιστη και η εφαρμογή της τεχνολογίας στην παραγωγή δεν είναι προχωρημένη.
• Η διευρυμένη εφαρμογή της ρομποτικής θα ανοίξει όντως το δρόμο σε νέα επαγγέλματα, αλλά όχι στους τομείς που ανέφερε, (αυτοί ήδη υπάρχουν, ήταν, είναι και θα είναι αναγκαίοι), αλλά σε άλλους τομείς όπως τεχνολογικούς τομείς κατασκευής, συντήρησης/υποστήριξης/χειρισμού, σε τομείς πληροφορικής, σχεδιασμού και προγραμματισμού, μάρκετινγκ, εκπαίδευσης κ.α.
Είπε: «Όμως, την επαναλαμβανόμενη εργασία θα μπορεί αύριο να την κάνει ένα ρομπότ και η εργασία αυτή θα κινδυνεύσει, αλλά αυτές οι δεξιότητες θα είναι πάντα πολύτιμες. Πώς διδάσκουμε, λοιπόν, όχι μόνο τα νέα παιδιά, αλλά και πως παίρνουμε ανέργους και τους εξοικειώνουμε με τέτοιες δεξιότητες ώστε να αυξήσουμε τις πιθανότητές τους να βρουν δουλειά σε έναν κόσμο και σε μια αγορά εργασίας που αλλάζει γρήγορα;»
• Η Ελλάδα δεν έχει λύσει τα βασικά της προβλήματα πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής και μας λέει για δεξιότητες του τριτογενούς τομέα, οι οποίες απασχολούν αναλογικά μικρό ποσοστό του εργατικού δυναμικού, ενώ αγνοεί τελείως το μεγάλο όγκο των εργαζομένων που σήμερα καλέιται να εργασθεί σε παραδοσιακούς τομείς.
• Το παράδειγμα που έφερε για τον φυσικό που περιμένει να διορισθεί στο ΑΣΕΠ και τον οποίο με ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης 15 εβδομάδων θα τον… κάνει προγραμματιστή, είναι εξόχως παραπλανητικό και δεν απεικονίζει αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, και τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει. Οι νέοι που τελειώνουν τις σπουδές τους σήμερα δεν βρίσκουν εργασία γιατί γενικά δεν υπάρχουν δουλειές και όχι γιατί δεν υπάρχουν ευκαιρίες σε συγκεκριμένους τομείς. Αυτό που λέει θα είχε εφαρμογή σε μία οικονομία που άλλαζε παραγωγική βάση και όχι σε μία οικονομία που δεν έχει διευρυμένη παραγωγική βάση.
• Η κοινωνία αξιών έχει αναλύσει διεξοδικά τους λόγους της ανεργίας με συγκεκριμένες προτάσεις βελτίωσης σε όλα τα επίπεδα . (https://koinoniaaxion.gr/…/%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b3%cf%81%…/)
• Επίσης η αλλαγή επαγγελματικών δεξιοτήτων με μοναδικό γνώμονα να βρεις μία εργασία, δεν είναι αποδοτική λύση για όσους τελειώνουν το πανεπιστήμιο.
• Ούτε και αυτό που είπε για να υπάρξει πρόγραμμα όπως το Erasmus μεταξύ των Ελληνικών πανεπιστημίων.
Η αντιπρότασή της "κοινωνίας αξιών" βασίζεται στην ενίσχυση και διεύρυνση των γνώσεων που να καλύπτουν ευρύτερο πεδίο δεξιοτήτων και κυρίως διεπιστημονικών δεξιοτήτων, μέσα από διεπιστημονικά προγράμματα και όχι στη λογική του Erasmus. Το Erasmus έχει ως σκοπό την διαπολιτισμική αλληλεπίδραση και δεν έχει διεπιστημονικό επαγγελματικό χαρακτήρα για να καλύψει τις νέες ανάγκες της αγοράς εργασίας.
• Η αναφορά του ότι η χώρα χρειάζεται 100 δις επενδύσεις για να πάρει μπρός η οικονομία της και ότι η Ν.Δ. θα τις φέρει, είναι εξαιρετικά αισιόδοξη και δεν εδράζεται στα στοιχεία της οικονομίας μας σήμερα. Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι έχουμε υπογράψει την μνημονιακή δέμσευσή με βάση την οποία αποδεχόμαστε να είμαστε υπό επιτροπεία για πολλά χρόνια ακόμη και μέχρι να ξεχρεώσουμε το 75% των χρεών μας προς την ΕΚΤ και τα κράτη που μας δάνεισαν. Συνεπώς όσα πλεονάσματα υπάρξουν στην Ελληνική οικονομία θα πηγαίνουν στα χρέη μας. Η χώρα μας θα βρίσκεται και θα συνεχίσει να παρουσιάζει υψηλότατο επενδυτικό ρίσκο (country risk). Συνεπώς η ελπίδα για προσέλκυση τόσο μεγάλων επενδυτικών κεφαλαίων με τα σημερινά δεδομένα δεν είναι ρεαλιστική.
• Συνεπώς ο σχεδιασμός για την ανάπτυξη της οικονομίας για να είναι ρεαλιστικός, θα πρέπει να στηριχθεί αρχικά σε όσους πόρους διατίθενται από τα Ευρωπαϊκά προγράμματα, και από τα ελάχιστα διαθέσιμα του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος και σε μικρό αριθμό συγκεκριμένων επενδύσεων.
• Ούτε η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας μπορεί να χρηματοδοτήσει επενδυτικές δράσεις, αφού όλα αυτά τα χρήματα που προκύπτουν από την δημόσια περιουσία, η οποία έχει υποθηκευθεί για τα επόμενα 98 χρόνια, είναι δεσμευμένα για την αποπληρωμή του χρέους.
• Επενδυτικά κεφάλαια πρέπει να προσελκυσθούν, αλλά είναι ανεδαφικό να ελπίζουμε σύντομα για επενδύσεις ύψους 100 δις, τις οποίες θεωρεί αναγκαίες για να πάρει μπρος η οικονομία. Δυστυχώς πρέπει να σχεδιάσουμε υπό σπάνιν πόρων και για αυτό πρέπει να είναι συγκεκριμένοι οι στόχοι, με ορθολογική και πολύ καλή διάθεση των διαθέσιμων πόρων και έλεγχο των χρηματοδοτήσεων, με δείκτες αποτελεσματικότητας επί των επιχειρηματικών δράσεων.
Το χειρότερο τμήμα της ομιλίας του ήταν η προφανής επικοινωνιακή στροφή προς την λαϊκή δεξιά, που τον εγκλωβίζει όσον αφορά τις μεταρρυθμιστικές επιλογές, όπως καταστροφικά είχε επιλέξει και ο κ. Σαμαράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου