Το νέο «Όχι»

Γράφει ο
Θανάσης Παπανδρόπουλος

Υπάρχει πολιτικός στην Ελλάδα, πραγματικός άνθρωπος της προόδου, ικανός να πει ότι μοναδικό μέλημά του είναι να τα φέρει όλα τούμπα; Γιατί αυτό χρειάζεται η χώρα, αν θέλει να ανακόψει την παρασιτοποίησή της. Διαφορετικά, για πολλά χρόνια ακόμα θα τελεί υπό επιτήρηση, θα είναι φτωχή στον νέο διεθνή καταμερισμό της εργασίας –αλλά θα υπάρχουν πάμπλουτοι Έλληνες που θα ζουν στο εξωτερικό και θα έρχονται εδώ για διακοπές. Τελικά δε ίσως αυτός να είναι και απώτερος σκοπός της νέας νομενκλατούρας που έχει εγκατασταθεί στην εξουσία και κύριο στόχο της έχει την εξόντωση της νεοελληνικής μεσαίας τάξης.
Και η εξόντωση αυτή θα συνεχιστεί και ίσως γίνει γενοκτονία αν η Ελλάδα, ελέω των δανειστών της, καταφέρει να βγει στις αγορές,
όπου θα δανείζεται πέντε και έξι φορές πιο ακριβά από ό,τι οποιαδήποτε άλλη χώρα της ευρωζώνης αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης γενικότερα. Κατά συνέπεια, με τον ακριβότερο δανεισμό –ο οποίος θα συνοδεύεται και από χλωμή ανάπτυξη της τάξεως του 1%-1,5%– η χώρα, η οικονομία της και το κοινωνικό της σύστημα θα βυθίζονται όλο και βαθύτερα σε μία μεγάλη φτώχεια με προκλητικές νησίδες πλούτου.
Αν λοιπόν δεν βρεθεί ένας πολιτικός φορέας που να πει «όχι» στην σημερινή και αυριανή κατάντια, η κατάσταση σε κάποια φάση θα γίνει πλέον μη αναστρέψιμη. Πίσω δε από το «όχι» θα πρέπει να υπάρχει η σιδηρά βούληση:
*Να μειωθεί η υπερφορολόγηση
*Να περιοριστεί το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών
*Να βελτιωθεί το σύστημα υγείας, με ενίσχυση του ιδιωτικού κλάδου
*Να απελευθερωθεί η εκπαίδευση και να γίνει εξαγώγιμο προϊόν
*Να συντριβούν γραφειοκρατία και διαφθορά
*Να προσελκυσθούν ξένες άμεσες επενδύσεις στην πραγματική οικονομία
*Να ενισχυθεί η εγχώρια αποταμίευση, που έχει πάει στα Τάρταρα
*Να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα και να απομονωθούν οι συντεχνίες
*Να αλλάξει άρδην η παραγωγική δομή της χώρας
*Να πάρουν σταθερά τα πάνω τους οι εξαγωγές
*Να τονωθεί η παραγωγικότητα με την προώθηση της ψηφιακής τεχνολογίας
*Να δανείζουν οι τράπεζες χωρίς εμπράγματες ασφάλειες και μόνο
*Να ανθίσει το venture capital
*Να εμφανιστούν τα επιχειρηματικά incubators
*Να αποδυναμωθούν οι πελατειακές σχέσεις και άρα να πάει περίπατο το πελατειακό κράτος
*Να ανοίξει το ασφαλιστικό σύστημα και κάποιοι να αναλάβουν την ευθύνη του εαυτού τους
*Να λειτουργήσει η Βουλή ως θεσμοφύλακας της Δημοκρατίας και όχι ως αρένα θεατρικών παραστάσεων και διευθέτησης προσωπικών συμφερόντων
*Να ενισχυθούν οι ανεξάρτητοι θεσμοί
*Να ανακοπεί το brain drain
*Να βελτιωθεί η απονομή της δικαιοσύνης και να γίνει ταχύτερη
*Να τιμωρούνται ανάλογα με τις ζημιές που προκαλούν οι τραμπούκοι και όλα αυτά τα γελοία αποβράσματα μίας μαστουρωμένης ιδεολογικά κοινωνίας
*Να καθιερωθεί ο συνήγορος των ΜΜΕ και να προστατεύεται ο πολίτης από τον δημοσιογραφικό και μιντιακό υπόκοσμο
Αν όλα τα παραπάνω, μαζί με ένα βροντερό ΟΧΙ, δεν τα βροντοφωνάξει ένας πολιτικός ή μία ομάδα πολιτικών, οι Νεοέλληνες που έχουν κουράγιο, ταλέντο, πίστη στον εαυτό τους, αισιοδοξία και την αίσθηση της ελευθερίας, μπορούν να τα μαζεύουν για άλλους, πιο φιλόξενους τόπους. Διότι αν όλα όσα προηγούνται δεν γίνουν, για τους μη τουρίστες εδώ θα είναι το Καθαρτήριο της Ευρώπης…