Με τόσα μέτρα και επικύψεις πάλι ψηλά είναι τα ομόλογα

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Επειδή πες πες κάτι θα μείνει, αυτό που ακούμε τις τελευταίες ημέρες είναι πως η απόδοση του 10ετούς ομολόγου βρέθηκε «για πρώτη φορά μετά το 2009 κάτω από το 5%» - στο 4,84% στις 5 Δεκεμβρίου 2017, οπότε βάρεσαν πάλι τα νταούλια.
Μας θυμίζουν δε πως «το ιστορικό χαμηλό των τελευταίων 8 ετών που καταγράφηκε στις 8 Οκτωβρίου του 2009 όταν η απόδοση του 10ετούς ομολόγου υποχώρησε στο 4,4%».
(Θυμίζω ότι στις 4 Οκτωβρίου 2009 είχαμε τις γνωστές εκλογές με το γνωστό αποτέλεσμα, που μας οδήγησαν στα μνημόνια και σε αποδόσεις που δεν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε με τίποτε. Οπότε, η σύγκριση είναι μάλλον ατυχής, αν σκεφθούμε τι ακολούθησε).
Στις 26 Ιουνίου 2017 πάλι, μας είχαν πει ότι η απόδοση των δεκαετών ομολόγων είχε πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Δεκέμβριο του 2009 – αυτός ο μήνας τους βόλευε τότε. Και είχε
πάει στο 5,42%.
Ναι, αλλά στις 9 Μαΐου 2017 πληροφορηθήκαμε ότι τα δεκαετή ομόλογα βρίσκονταν στο 5,56%, απόδοση που ήταν η αμέσως υψηλότερη από εκείνη που είχε καταγράψει το ίδιο ομόλογο στις 9 Σεπτεμβρίου 2014 (5,53%).
Για να μην τρελαθούμε – και επειδή κάθε φορά συγκρίνουμε συγκεκριμένα ομόλογα, αλλά και επειδή μεγαλύτερη σημασία έχουν τα διετή, τα τριετή και τα πενταετή – πρέπει να γίνει επιτέλους αντιληπτό ότι τα ομόλογα δεν προσφέρονται για πανηγυρισμούς ολίγων ωρών και κρίνονται από την διάρκεια. Και πολύμηνη διάρκεια σε χαμηλές αποδόσεις είχαμε μόνο το 2014.
Μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Στις 16 Ιουνίου 2017, επομένη της συμφωνίας, το 10ετές βρέθηκε στο 5,71% και το 2ετές στο 4,81% (όσο και τον Οκτώβριο του 2014).
Αναρωτιέται επίσης κανείς για ποιο λόγο, την ώρα που είχαμε μπει γενικώς σε μια σειρά και τα ομόλογα έπεφταν σταθερά, έπρεπε να πάμε σ’ αυτήν την περιπέτεια και τώρα να προσπαθούμε να βρεθούμε στη θέση που θα βρισκόμασταν ήδη από το 2015.
Για ποιον λόγο δηλαδή έπρεπε να βρεθεί (στις 28 Ιανουαρίου 2015, δηλαδή λίγο μετά τις εκλογές) το τριετές στο 16,36%, το 5ετές στο 13,3% και το 10ετέςς στο 10,42%.
Για ποιον λόγο έπρεπε, τον Απρίλιο του 2015 (μετά το βαρουφάκειο Γιουρογκρούπ στη Λετονία) τα 2ετή να εκτοξευτούν στο 25,58%.
Για ποιο λόγο έπρεπε, στις 29 και 30 Ιουνίου 2015, μετά την άρνηση της Ελλάδας να πληρώσει το ΔΝΤ και ενόψει του περίφημου δημοψηφίσματος, η απόδοση του διετούς ομολόγου να βρεθεί στο 35%, του πενταετούς στο 22,8% και του δεκαετούς στο 15%. Αρκεί να σκεφθούμε ότι ακόμη και το 30ετές είχε διαμορφωθεί στο 10,9%!
Για ποιον λόγο έπρεπε η απόδοση του 10ετούς να πάει στις 8 Ιουλίου 2015 (μετά το «δημοψήφισμα», στο 19,27%.
Για ποιον λόγο έπρεπε – ενώ στις 10 Απριλίου 2014, η Ελλάδα επέστρεψε στην αγορά ομολόγων διαθέτοντας πενταετείς τίτλους ύψους 3 δις ευρώ, με απόδοση 4,95% - να ξαναπάνε τα ομόλογα στον Θεό, την ώρα που είχε αρχίσει η πτωτική πορεία.
Θυμίζω ότι στις 22 Απριλίου 2014, η τιμή των 5ετών ελληνικών ομολόγων έκανε ράλι και η απόδοσή τους μειώθηκε στο 4,76% από το 4,95%. Και η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου υποχώρησε κατά 10 μονάδες βάσης, στο 5,96%.
Επίσης στις 27 Αυγούστου 2014, η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου υποχώρησε σε νέο ιστορικά χαμηλό επίπεδο, στο 5,57%, καταρρίπτοντας έτσι το προηγούμενο "ρεκόρ" που είχε καταγραφεί στις 10 Ιουνίου. Σε αντίστοιχη τροχιά κινήθηκε και το 5ετές ελληνικό ομόλογο, του οποίου επίσης η απόδοση υποχώρησε στα χαμηλότερα επίπεδα από την ημέρα της έκδοσης του, και συγκεκριμένα στο 3,88%.
Και στις 5 Σεπτεμβρίου 2014, η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου υποχώρησε σε νέο ιστορικό χαμηλό επίπεδο (5,57%) η οποία ήταν η κατώτερη από την ημέρα διαπραγμάτευσης του ομολόγου.
Και στις 8 Σεπτεμβρίου 2014, η απόδοση του δεκαετούς βρισκόταν ακόμη στο 5,57% και του πενταετούς στο 3,87%.
Μετά άρχισαν τα ηρωικά – δεν ψηφίζουμε για Πρόεδρο, πάμε σε εκλογές – και άρχισε η άνοδος. Στις 30 Δεκεμβρίου 2014 (ενόψει εκλογών) η απόδοση του τριετούς ομολόγου είχε αυξηθεί στο 12,5%, του πενταετούς στο 10,6% και του δεκαετούς στο 9,6%.
Με λίγα λόγια το ερώτημα είναι: Για να πέσουν τα ομόλογα έπρεπε να φάμε στο κεφάλι άλλα δύο μνημόνια, δύο ακόμη επαχθείς συμφωνίες, ένα υπερταμείο, επιδρομή των ξένων funds, πλειστηριασμούς με ένα κλικ, ξεπούλημα της ΔΕΗ;
Υπάρχει καμιά λογική σε όλα αυτά;
Τα πράγματα είναι απλά: Αν τον Σεπτέμβριο του 2014 τα δεκαετή είχαν υποχωρήσει στο ιστορικό χαμηλό επίπεδο του 5,57%, είναι βέβαιο ότι σήμερα τρία χρόνια μετά – και αν δεν είχε πέσει στα κεφάλια μας η λαίλαπα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ – θα βρισκόμασταν πολύ κάτω από το 4,84% που πανηγυρίζεται με τρομπέτες και νταούλια.