Ασφαλής Ανασφάλεια

Κώστα  Δημ. Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Αναντίλεκτα υπάρχει πλημμελής εκτίμηση και ατυχής αντιμετώπιση της ασφάλειας και προστασίας των πολιτών (παρά την ύπαρξη αρμόδιου Υπουργείου και Υπουργού!... ).

Συμβαίνουν ιλαροτραγικά πράγματα και παρατηρούνται εκ διαμέτρου αντίθετες διαπιστώσεις.

- Ο μεν κος Υπουργός - και φυσικά η συγκυβέρνηση στην οποία ανήκει, και, όπως έχει δηλώσει κατ' επανάληψη, τον στηρίζει - ισχυρίζεται ότι όλα βαίνουν καλώς, ποτέ δεν υπήρχε τόση ηρεμία, τάξη και ασφάλεια, λιγότερες  κλοπές, διαρρήξεις, ξυλοδαρμοί, δολοφονίες, απαγωγές και γενικά τα έκτροπα που σημειώνονταν τα προηγούμενα χρόνια.

- Οι δε πολίτες αισθάνονται ανασφάλεια.

Κατευθύνει η Κομματική οπτική.

Αρκετοί  πάσχουν από έντονη Κ ο μ μ α τ ι κ ή  Α χ ρ ω μ α τ ο ψ ί α  /                  Κ Ο Μ Μ Α Τ Ο Α Χ Ρ Ω Μ Α Τ Ο Ψ Ι Α.

Οι χ ή ψ έκνομες ενέργειες αποκλείεται να είναι όπως πράγματι είναι, αλλά ... ανάλογα αν τις διαπράττουν δικά μας ή ξένα (αντίπαλων γονιών) "παιδιά" /"συλλογικότητες"/ "λαϊκοί  αγωνιστές" κ.ο.κ

Λόγω πρόταξης της κομματοποίησης των πάντων , καθίσταται φανερό πως είναι πλέον αδύνατη η σύμπτωση των αφιστάμενων διαπιστώσεων και απόψεων. Θα μπορούσα να επικαλεστώ πολλά χαρακτηριστικά παραδείγματα /περιπτώσεις/ περιστατικά που πιστοποιούν το ότι ζούμε σε μια αναρχούμενη /αναρχοκρατούμενη ανασφαλή χώρα, όπου οι μπαχαλάκηδες  χαρακτηρίζονται ως ... ακτιβιστές κινούμενοι στα όρια της νομιμότητας.

Θα περιοριστώ μόνον στο να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου, επικαλούμενος όχι την αυθαιρεσία /ασυδοσία των "Συλλογικοτήτων", των δολοφόνων κ.α, αλλά των αντιδράσεων των απλών , φιλήσυχων ανθρώπων οι οποίοι φαίνεται ότι δεν αντέχουν άλλο.

Θα σταθώ στην πρόσφατη οργισμένη συμπεριφορά (εκτός βέβαια από τους άμεσους συγγενείς που έχασαν την άτυχη εφοριακό, από τον ναρκομανή στο νεκροταφείο) των παρευρισκόμενων πολιτών. Επιτέθηκαν με σκοπό να λυντσάρουν τον δράστη παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους.

Τον ξυλοκόπησαν. Η πρώτη, αυθόρμητη, επιδερμική προσέγγιση των περισσότερων ήταν: " καλά του έκαναν, αυτή η τιμωρία του αξίζει".

Αν εμβαθύνουμε όμως, οφείλουμε να σταθούμε, με ιδιαίτερη μάλιστα προσοχή, σε κάτι που φώναζε το πλήθος: "Ποιά δίκη, ποιά φυλακή, θάνατος στον αλήτη που σε δύο χρόνια θα αποφυλακιστεί για να ξαναδολοφονεί".

Βλέπετε ότι ο κόσμος διαφωνεί ριζικά με τις ποινές χάδι, τις άδειες και τις βραχυπρόθεσμες κρατήσεις για ειδεχθείς βέβαια εγκληματίες.

Αυτό δεν το αντιλαμβάνονται, δεν το αξιολογούν και συνεπώς δεν ανησυχούν, οι  "επιεικείς, ευαίσθητοι , φιλάνθρωποι" νομοθετούντες;

Προφανώς οι ιδεοληψίες λειτουργούν ως ... καταληψίες συνειδήσεων, με συνέπεια την αδρανοποίηση  και  αχρήστευσή τους.

Δικαίωμα των εξουσιαστών μας, να μην θέλουν να δουν και να παραδεχτούν το θλιβερό μπάχαλο, την αυξανόμενη εγκληματικότητα. Όμως την οφθαλμοφανή, αδιαμφισβήτητη οργίλη αντίδραση του κοινού, για πόσο νομίζουν ότι θα τους επιτραπεί να την αγνοούν/ περιφρονούν;

Όταν οι σημερινοί απροστάτευτοι πολίτες εξοπλιστούν και πάρουν τον νόμο στα χέρια τους (αυτοδίκαια για αυτοπροστασία) , τότε δυστυχώς θα είναι πολύ αργά.

ΥΓ Ο άδικος, απάνθρωπος  χαμός μιας νέας γυναίκας, ας γίνει αφορμή για κοινωνική και κυρίως κυβερνητική εγρήγορση για αντιμετώπιση των φαινομένων παρανομίας /ανομίας.