Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Τρίτη 13 Μαρτίου 2018

Ποιο μαχαίρι και ποιο κόκκαλο...

Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι σοβαρό στο ποδόσφαιρο, ακούμε τα ίδια και ίδια. Χρόνια τώρα η ίδια “καραμέλλα”.

“Πρέπει να αγνοήσουμε το πολιτικό κόστος”. “Πρέπει να ισχύσουν αυστηροί κανόνες”. “Το μαχαίρι πρέπει να φτάσει στο κόκκαλο”.
Τα ίδια ακούσαμε και χθες. Σε πρώτη φάση από τον υφυπουργό Αθλητισμού. Σε δεύτερη φάση από τον πρωθυπουργό, όταν συναντήθηκε με τον Σταύρο Θεοδωράκη.
Λες κι ήταν η πρώτη φορά που διακόπτεται αγώνας. Λες κι ήταν η πρώτη φορά που ποδοσφαιρικοί παράγοντες μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, μαζί με τους μπράβους τους και τους χουλιγκάνους τους.
Όποιος λοιπόν θέλει να επιβάλλει κανόνες, μπορεί να τους επιβάλλει πολύ εύκολα. Αρκεί πραγματικά να το εννοεί, πως δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος.
Υπάρχει ένα απλό παράδειγμα που το αποδεικνύει:
Κάθε φορά που ελληνική ομάδα αγωνίζεται σε ευρωπαϊκή διοργάνωση δεν κουνιέται φύλλο! Ούτε καπνογόνα, ούτε μηχανάκια στις κερκίδες, ούτε ρολά ταμειακών μηχανών και φυσικά ούτε τσαμπουκάδες στον αγωνιστικό χώρο. Διότι οι παρατηρητές είναι διεθνείς και πολύ αυστηροί. Κι επειδή οι αποφάσεις για τις ποινές δεν μπορούν να επηρεαστούν, κανείς δεν ρισκάρει την βαριά τιμωρία και τον αποκλεισμό από τις χρυσοφόρες διοργανώσεις.
Ενώ όταν οι ίδιες ομάδες αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα, οι οπαδοί και οι παράγοντές τους, κυριολεκτικά ξεσαλώνουν.
Οι ίδιες ομάδες, με τους ίδιους οπαδούς και τους ίδιους παράγοντες συμπεριφέρονται σαν να βρίσκονται σε εκκλησία Τρίτη με Πέμπτη και τα σπάνε το Σαββατοκύριακο!

Όποιος θέλει λοιπόν να φτάσει το μαχαίρι ως το κόκκαλο, μπορεί να κάνει κάτι πολύ απλό: Να ζητήσει από την UEFA να μας δανείσει τους παρατηρητές της και να αποφασίζει η ίδια για τις ποινές και τις τιμωρίες, αντί της ΕΠΟ που αν χρειαστεί συνεδριάζει και μεσάνυχτα για να ανοίξει τις κερκίδες και να διαγράψει τις “καμπάνες”.

Και μην ακουστούν και πάλι τίποτα διαμαρτυρίες για παρεμβάσεις στο αυτοδιοίκητο του ελληνικού ποδοσφαίρου... Όποιος θέλει αυτοδιοίκητο θα πρέπει και να ξέρει να διοικεί...

Αν πάλι η κυβέρνηση επιθυμεί να λύσει μόνη της το πρόβλημα, ας θεσπίσει αντικειμενικά και πάγια κριτήρια τιμωρίας της βίας στα γήπεδα.

Όποια ομάδα κριθεί υπαίτια για επεισόδια ή διακοπή αγώνα να τιμωρείται στο εξής με αφαίρεση συγκεκριμένων βαθμών που δεν θα αλλάζουν. Όποια ομάδα προκαλέσει επεισόδια και διακοπή αγώνα για δεύτερη φορά να υποβιβάζεται κατηγορία. Μόλις τιμωρηθεί η πρώτη ομάδα, δεν θα ξαναδούμε επεισόδια στα γήπεδα...

Τόσο απλά είναι τα πράγματα, για όποιον πραγματικά θέλει να λύσει το πρόβλημα και δεν επιδιώκει απλώς να χωρίσει τις ομάδες σε φιλικές και εχθρικές. Αν δεν την νοιάζει την κυβέρνηση ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, τότε το πρωτάθλημα θα το κατακτήσει ο καλύτερος.

Αν όμως ο πρωθυπουργός υπόσχεται να ανεβάσει το πρωτάθλημα στην Θεσσαλονίκη μέχρι να λειτουργήσει το Μετρό κι οι υπουργοί φιλοξενούνται στις σουίτες των ΠΑΕ, τότε ασφαλώς και την κυβέρνηση την νοιάζει ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα.

Και μια τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να φτάσει ποτέ το μαχαίρι στο κόκκαλο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου