Υποτίμησαν το θέμα της σύλληψης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών

Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

        Είναι γεγονός ότι ο κόσμος βρίσκεται σε μια περίοδο αστάθειας και αβεβαιότητας, αλλά και πολύπλευρης αλληλεπίδρασης.

       Η ασυμβατότητα που υπάρχει μεταξύ των σύγχρονων πολιτικών συνόρων και οι εκατέρωθεν απαιτήσεις που στηρίζονται σε ιστορικές απόψεις, συνιστούν τη βασική αιτία ύπαρξης ενδοπεριφερειακών πεδίων εντάσεων και συγκρούσεων.
       Η γεωπολιτική της  ευρύτερης  περιοχής  μας σήμερα, έχει αλλάξει. Τόσο  ο τρόπος προσέγγισης των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή, όσο και οι ενδοπεριφερειακές γεωπολιτικές ισορροπίες, απέκτησαν δυναμικό χαρακτήρα.
       Ένεκα τούτου απαιτείται ο επανασχεδιασμός της εξωτερικής μας πολιτικής σε κρίσιμους εθνικούς τομείς, η αφύπνιση των
κομμάτων και της κοινωνίας, καθώς και η ευρύτερη συνεννόηση.
       Η Ελλάδα οφείλει να αναλύσει τις μεγάλες γεωπολιτικές ανατροπές και να επανασχεδιάσει σημαντικά τμήματα της εξωτερικής της πολιτικής.
       Από την άλλη η Τουρκία, που κατέχει μια από τις σημαντικότερες γεωπολιτικές θέσεις, από τις αρχές του 21^ου αιώνα συσσωρεύει οικονομική, πληθυσμιακή και στρατιωτική ισχύ και αυτή την ισχυροποίησή της επιδιώκει να την εκφράσει παντοιοτρόπως.
       Ο κ. Ερντογάν δηλώνει ότι η Συνθήκη της Λωζάνης χρήζει επικαιροποίησης, λέγοντας χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων ότι:
       «η Τουρκία είναι μεγαλύτερη από την Τουρκία. Εμείς δεν δύναται να φυλακιστούμε σε 780 χιλ. τετραγωνικά χιλιόμετρα. Άλλα είναι τα φυσικά και άλλα τα σύνορα της καρδιάς μας».
       Στα πλαίσια των προκλήσεων αυτών, εντάσσεται και το θέμα της σύλληψης και παραπομπής σε δίκη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στην Τουρκία.
       Φαίνεται όμως ότι αρχικά η κυβέρνηση υποτίμησε το περιστατικό, όπως υποτίμησε και τη διαρκώς κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας, ενώ ταυτόχρονα ανέδειξε, για μια ακόμα φορά, την τραγική και εθνικά επικίνδυνη ανεπάρκειά της.
       Το δικαστήριο της Ανδριανούπολης  έκρινε προφυλακισμένους τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς ως ύποπτους φυγής, καταστροφής αποδεικτικών στοιχείων και πιθανής τέλεσης και άλλων αδικημάτων.
        Γιατί όμως οι Έλληνες στρατιωτικοί  προσάγονται ως κοινοί εγκληματίες με χειροπέδες και εμφανίζονται με καλυμμένα τα πρόσωπά τους;
        Στο παρελθόν ανάλογα μεθοριακά επεισόδια, δηλαδή η είσοδος για λίγα μέτρα στρατιωτών  και από τις δύο πλευρές εντός της επικράτειας της άλλης χώρας, έμεναν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και επιλύονταν σύντομα και σε τοπικό επίπεδο.  
        Γιατί αυτό το περιστατικό όχι μόνο πήρε δημοσιότητα, αλλά οδήγησε και στη σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών;
        Σήμερα οι δύο στρατιωτικοί μας κινδυνεύουν να εγκαταλειφθούν στις Τουρκικές φυλακές. Ανεξαρτήτως ή όχι των δικών τους ευθυνών γι’ αυτό καθ’ εαυτό το συμβάν, την πρωταρχική ευθύνη φέρουν όλοι εκείνοι με τις ακραίες και ανόητες επιθέσεις φιλίας σε έναν επιθετικό και θρασύ γείτονα, ο οποίος  εκλαμβάνει τη στάση αυτή ως ένδειξη αδυναμίας και υποτέλειας.
       Είναι δεδομένο  ότι η Άγκυρα έχει επιλέξει να κλιμακώσει ποιοτικά και ποσοτικά την παραβατική συμπεριφορά της έναντι της Ελλάδας.
       Παρ’ όλα αυτά, ενώ η κυβέρνηση της χώρα μας έπρεπε να κινηθεί άμεσα και συντεταγμένα, δυστυχώς, πορεύεται  αγνοώντας τις εξελίξεις και μερικές φορές κινείται αντίθετα στη δυναμική τους.
       Αυτή τη στιγμή προέχει η επιστροφή στην Πατρίδα και η προστασία της ζωής των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.
       Στο μυαλό όμως όλων μας  έρχεται η συνεχής ενόχληση της Άγκυρας προς την Ελλάδα να απελάσει τους 8 Τούρκους αξιωματικούς που έχουν ζητήσει άσυλο μετά το πραξικόπημα στη γειτονική χώρα και το ενδεχόμενο να ζητηθεί ανταλλαγή.
       Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα οδηγήσει, ίσως, στο χειρότερο εξευτελισμό που έχει δεχθεί η χώρα μας από την Τουρκία, μετά την εποχή της κρίσης των Ιμίων.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ. Ε.